Ludvík Souček (ur. 17 maja 1926, zm. 26 grudnia 1978) – czeski pisarz science fiction, lekarz i popularyzator nauki. Po ukończeniu w 1951 r. studiów medycznych na Uniwersytecie Karola w Pradze pracował jako asystent w klinice stomatologicznej, następnie wyjechał na 2 lata do Korei Północnej, gdzie był lekarzem wojskowym. Po powrocie do kraju pracuje m.in. w czeskim Ministerstwie Obrony Narodowej, w telewizji i wydawnictwie "Albatros". Współpracownik czasopism dla młodzieży "Ohniček" i "Vpřed". Znawca twórczości Juliusza Verne'a, interesował się także fotografią i teorią Ericha von Dänikena. Debiutował jako twórca literatury fantastycznonaukowej i popularnonaukowej dla dzieci i młodzieży. Najbardziej znana jest jego trylogia science fiction Tajemnica ślepych ptaków, Znak jeźdźca i Jezioro Słoneczne, której pierwszy tom nawiązuje do znanej powieści Verne'a Wyprawa do wnętrza Ziemi. Trylogia kilkakrotnie zajmowała pierwsze miejsce na liście najpopularniejszych czeskich książek SF. Inne utwory fantastycznonaukowe to Blázni z Hepteridy, Železo přichází z hvězd, Bohové Altantidy . Bestsellerem w Czechosłowacji stała się książka Tušeni stinu. Hledámi ztracených civilizaci, w której przedstawia własne hipotezy wyjaśniające zagadki dawnych cywilizacji. Kontynuacją tej pracy była Tušení souvislosti, natomiast część trzecia – Tušení světla zaginęła i znana jest tylko we fragmentach. Efektem zainteresowania Součka fotografiką były poświęcone jej książki – Speciální fotografické techniky, Jak se světlo naučilo kreslit i rubryka fotograficzna prowadzona w dzienniku "Mladá Fronta". Twórczość Součka odegrała istotną rolę w formowaniu się czeskiego fandomu. Jego utwory były tłumaczone na wiele języków europejskich. [edytuj opis]