Kenneth Bøgh Andersen

"Jestem największym postrachem ludzkości, bo nie ma gorszego strachu niż strach przed śmiercią, ale tak być nie powinno. Ludzie nie zdają sobie sprawy ile tak naprawdę mi zawdzięczają. Śmierć nie jest nieszczęśliwym zakończeniem życia. Wprost przeciwnie! To śmierć sprawia, że jest ono cokolwiek warte. Cenić można tylko to, co można stracić. Czy nie rozumiesz tego?"

"Czy wiecie, kiedy najgorzej jest żałować? - zapytał z westchnieniem demon i sam sobie odpowiedział szeptem: - Wtedy, kiedy jest za późno."

"Jeśli nie ma śmierci, nie ma też radości życia, życie przestaje być cokolwiek warte. A to wcale nie jest w tym wszystkim najgorsze. Zastanów się, ja świat by wyglądał za jakieś pięćdziesiąt lat? Pomyśl o tych wszystkich nieszczęsnych, którzy padli ofiarą okropnych wypadków i których serce nadal bije. Ofiary wypadków drogowych, trzęsień ziemi, pożarów, powodzi. To byłoby straszne! Ziemia byłaby zapełniona przez żywe trupy, które pragnęłyby już tylko spokoju śmierci, tyle że ten spokój stałby się nieosiągalny. Czy potraficie to sobie wyobrazić?"