Józef Kostrzewski (ur. 25 lutego 1885 w Węglewie, zm. 19 października 1969 w Poznaniu-Strzeszynku) - wybitny archeolog, muzeolog, profesor Uniwersytetu Poznańskiego, twórca polskiej szkoły archeologicznej.
Aktywny w wielu dziedzinach archeologii. Zajmował się przede wszystkim epoką brązu, okresem lateńskim i wczesnym średniowieczem. Był zwolennikiem koncepcji autochtonistycznej - zakładał obecność Słowian w Polsce jeszcze przed okresem wczesnego średniowiecza. Prowadził liczne badania wykopaliskowe, między innymi w Biskupinie na osadzie ludności kultury łużyckiej (od 1934), Gnieźnie (od 1936) i w Poznaniu (od 1938). Autor licznych publikacji naukowych.
Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności od 1928, a od 1935 roku jej członek czynny. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk od 1957 roku. Otrzymał od macierzystego uniwersytetu 25.II.1965 roku tytuł doctora honoris causa. Ten tytuł nadały mu również inne uczelnie krajowe (np. Uniwersytet Jagielloński w Krakowie) i zagraniczne (np. Uniwersytet Humboldta w Berlinie). Uhonorowany wieloma odznaczeniami krajowymi (m.in. order Sztandaru Pracy I Klasy w 1957) i zagranicznymi (m.in.: krzyż oficerski Legii Honorowej w 1937; Krzyż Komandorski Orderu Św. Grzegorza Wielkiego w 1964 r.).Pochowany na cmentarzu parafialnym w Poznaniu-Krzyżownikach. [edytuj opis]