Julia Hartwig (ur. 14 sierpnia 1921 w Lublinie), polska poetka, eseistka i tłumaczka literatury pięknej.
Córka fotografa Ludwika Hartwiga i Marii Birjukow, siostra Edwarda, fotografika i Walentego, endokrynologa. Uczyła się w Gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Lublinie (matura w 1939 r.). W 1936 r., w gazetce szkolnej pt.: W słońce opublikowała swój pierwszy wiersz. Podczas II wojny światowej była łączniczką AK, uczestniczką podziemnego życia kulturalnego. Studiowała polonistykę i romanistykę na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim (1942-1944) i Uniwersytecie Warszawskim (1946) oraz Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1947-1950 przebywała we Francji, gdzie była stypendystką rządu francuskiego i urzędniczką w dziale kulturalnym Ambasady Polskiej w Paryżu, w tym okresie związana była z Ksawerym Pruszyńskim. Mieszkała następnie w Warszawie. W latach 1952-1969 była autorką słuchowisk nadawanych w "Polskim Radio".
W latach 1970-1974, razem z mężem, Arturem Międzyrzeckim (1922-1996) przebywała w USA, była uczestnikiem programu International Writing Program a następnie wykładowcą Drake University. Miała też wykłady w University of Ottawa (1971) i Carleton University (1973) w Kanadzie. W 1976 r. była sygnatariuszką "Memoriału 101". W 1979 r. ponownie w USA na zaproszenie Departamentu Stanu. W 1989 r. była członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ "Solidarność" Lechu Wałęsie.
Swoje wiersze i artykuły ogłaszała w pismach: "Odrodzenie", "Nowa Kultura", "Świat", "Nowe Książki", "Poezja", "Tygodnik Powszechny", "Twórczość", "Kresy", "NaGłos", "Zeszyty Literackie", "Odra", "Więź", "Kwartalnik Artystyczny". Tłumaczyła na język polski twórczość takich pisarzy, jak: Guillaume Apollinaire, Allen Ginsberg, Max Jacob, Blaise Cendrars, Pierre Reverdy, Marianne Moore, William Carlos Williams.
Członek Związku Literatów Polskich (1945-1983, członek Zarządu Głównego 1980-1982), Polskiego PEN-Clubu (od 1956 r.), NSZZ "Solidarność" (1986-1991), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989 r., wiceprezes w latach 1990-1999). Od 2008 r. przewodnicząca jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO.
Nagrody i wyróżnienia: Nagroda ZAiKS (1976), Nagroda Fondation d'Hautvilliers "Prix de Traduction" (Francja 1978), Nagroda Polskiego PEN Clubu (1979, 1997), Nagroda Literacka im. Jurzykowskiego (USA, 1981), nagroda Thornton Wilder Prize (USA, 1986), Nagroda im. Georga Trakla (Austria, 1991), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1997), Nagroda Ministra Kultury za całokształt twórczości (2001), Nagroda Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich (2004), oraz Nagroda Wielka Fundacji Kultury, Medal Gloria Artis, Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego (2009). Czterokrotnie nominowana do nagrody literackiej Nike. W 2003 r. powstał o poetce film dokumentalny pt.: Ułamki codzienności. Julia Hartwig (scenariusz i realizacja: Elżbieta Rottermund). W 2009 otrzymała honorowe obywatelstwo Lublina. [edytuj opis]