Josif Aleksandrowicz Brodski (ros. Иосиф Александрович Бродский; ur. 24 maja 1940 w Leningradzie, Związek Radziecki, zm. 28 stycznia 1996 w Nowym Jorku, Stany Zjednoczone) – jeden z największych poetów i eseistów XX wieku. W ZSRR skazany na przymusowe roboty za pasożytnictwo. W 1972 pozbawiony obywatelstwa i wydalony ze Związku Radzieckiego. Zamieszkał w Nowym Jorku, gdzie wykładał na różnych uczelniach. W latach 1991-1992 został Laureatem Biblioteki Kongresu USA.
Został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1987 za uniwersalne wartości całokształtu twórczości literackiej, odznaczające się jasnością myśli i poetycką siłą. Brodskiego pochowano w Wenecji, którą pokochał, i której poświęcił esej Znak wodny.
Dzieła
* Wielka elegia dla Johna Donne'a (1963)
* Wiersze i poematy zbiór wierszy wydany w USA w (1965) roku
* Postój na pustyni (1970)
* Koniec pięknej epoki (1977)
* Część mowy (1977)
* Nowe stance do Augusty (1982)
* Elegie rzymskie (1982)
* Urania (1987)
* Marmur (1984) – sztuka teatralna
* Mniej niż ktoś (1986) – tom eseistyczny (Tyt. oryg. „Less Than One”. Pierwsze pełne wydanie po polsku - Znak, Kraków, 2006; wcześniej po polsku ukazywały się wybory esejów z tego zbioru pod tytułami: „Mniej niż ktoś”, nakładem CDN w roku 1989 oraz „Śpiew wahadła”, nakładem "Zeszytów Literackich", w latach 1989 i 1996.)
* Wiersze bożonarodzeniowe