Urodzony 14 listopada 1910 roku w Mińsku, zmarł 23 czerwca 1986 roku w Warszawie. Był posłem na Sejm PRL I i II kadencji z ramienia PZPR. Należał do Młodzieży Wszechpolskiej, Obozu Wielkiej Polski. Działał jako agent NKWD, był ambasadorem Polski w Paryżu po wojnie i konfidentem UBP.
Wychowywany był w rodzinie z polskimi tradycjami patriotycznymi o wyznaniu prawosławnym. W połowie lat 30' XX w. dokonał wolty politycznej, przechodząc na pozycję komunisty-internacjonalisty. Był członkiem grupy literacko-artystycznej Żagary.
Zadebiutował w 1932 roku, a na przełomie lat 33-34 opublikował (jako Jerzy Pleśkiewicz) przekłady utworów Bunina. Czesław Miłosz opisuje Putramenta w Zniewolonym umyśle jako Gammę.
Gdy hitlerowskie Niemcy napadły na ZSRR, wyjechał do Moskwy, gdzie żył do wyzwolenia Wilna w lipcu 1944 roku. Współtworzył Związek Patriotów Polskich i I Armii Wojska Polskiego, był oficerem oświatowo-politycznym I Dywizji im. Tadeusza Kościuszki.
W 1944 pułkownik Berling wysłał Putramenta do Wilna, aby namawiał członków AK do wstępowania w szeregi I Armii. Wykonywał również i inne misje dla ZPP.
Po wojnie pracownik w Zarządzie Głównym Związku Literatów Polskich, a w latach 1966-1971 roku współredaktor "Miesięcznika Literackiego".
Lata 1954-1957 i 1963-1973 prezes Polskiego Związku Szachowego, a w latach 1955-1868 kierownik literacki zespołu filmowego "Start".
W latach 1972-1981 redaktor naczelny "Literatura", tygodnika literackiego.
Członek Komitetu Centralnego PZPR. [edytuj opis]