ur. 12 czerwca 1952 w Warszawie – polski historyk.
W 1993 habilitował się w Instytucie Historii PAN na podstawie rozprawy zatytułowanej Marzec 1968. Geneza – przebieg – konsekwencje. W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Był profesorem Instytutu Historii PAN i członkiem zarządu Towarzystwa Miłośników Historii. Został też wykładowcą m.in. Wyższej Szkoły Mazowieckiej i Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1994–1997 był dyrektorem szkoły polskiej im. Adama Mickiewicza w Paryżu[1]. W pracy naukowej zajmuje się głównie historią najnowszą Polski (w tym okresem PRL), a także badaniami poświęconymi Francji.
W 2002 objął stanowisko dyrektora oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie.
Laureat Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego (1991), odznaczony Srebrnym (2006) oraz Złotym (2010) Krzyżem Zasługi [Wikipedia] [edytuj opis]