Jay Asher

"Przy tym wszystkim, co działo się w moim życiu - działo się w mojej głowie - chciałam z Tobą porozmawiać. Naprawdę porozmawiać. Chociaż raz. To była szansa, której nigdy nie mieliśmy w szkole ani w pracy. Szansa, by zapytać: ''Kim jesteś ''?"

"Staliśmy tam z plecami opartymi o futrynę z drinkami w dłoni i konaliśmy ze śmiechu. A mimo to uczucie samotności, które mi towarzyszyło, gdy przyszłam, ogarnęło mnie znowu. Ale nie byłam sama. Wiedziałam o tym. Po raz pierwszy od bardzo dawna dogadywałam się z kimś ze szkoły. Zatem, na miły Bóg, jak to możliwe, że czułam się tam samotna?
Bo chciałam. Tylko tyle mogę powiedzieć. Tylko to wydaje mi się sensowne. Ile już razy zbliżyłam się do kogoś i zaraz potem dostawałam bolesną nauczkę? Tu wszystko niby wyglądało dobrze, ale wiedziałam, ze kryje w sobie zalążek cierpienia. Że w każdej chwili może się zmienić w coś okropnego. I o wiele, wiele boleśniejszego niż w poprzednich razach."

"- Wyjaśnił mi pan wszystko.
- Myślę, że możemy jeszcze pogadać, Hannah.
- Nie, wydaje mi się, że już wszystko ustaliliśmy. Muszę zapomnieć i pogodzić się z tym.
- Nie pogodzić, Hannah. Ale czasami nie można zrobić nic innego, jak tylko odpuścić sobie pewne sprawy i iść dalej."