Jeden z najwybitniejszych pisarzy włoskich XX wieku. W okresie II wojny światowej uczestnik włoskiego ruchu oporu. Po wojnie pracował jako dziennikarz, współredagował awangardowe pisma, brał udział w ważnych debatach literackich. Był jedną z najbardziej znaczących postaci życia kulturalnego we Włoszech. W 1947 roku debiutował powieścią Ścieżką pajęczych gniazd, zawierającą elementy baśniowości i fantastyki charakterystyczne dla całej jego przyszłej twórczości literackiej. Wydany w latach pięćdziesiątych cykl trzech groteskowo-fantastycznych opowieści: Wicehrabia przepołowiony, Baron drzewołaz i Rycerz nieistniejący, jest pełną dystansu i ironii refleksją nad historią i wieczną ludzką komedią. Już po śmierci autora ukazała się ostatnia jego książka, tom błyskotliwych, z wielką erudycją napisanych esejów pt. Wykłady amerykańskie, w których zawarł swoje pisarskie credo. [edytuj opis]