Ilja Grigorjewicz Erenburg, ur. (14) 27 stycznia 1891 w Kijowie, zm. 31 sierpnia 1967 w Moskwie – rosyjski pisarz, publicysta, poeta. Pochodził z kupieckiej zasymilowanej rodziny żydowskiej.
Erenburg najbardziej jest znany obecnie z powieści, będących pamfletami na współczesne czasy i obrazujące tragikomiczne niedostosowanie jednostki do dążącego do uniformizacji świata: Julio Jurenito (1922), Miłość Joanny Ney (1924), Rwacz (1925), Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca (1928), socrealistyczny Dzień wtóry (1934). Po powrocie z Francji napisał Upadek Paryża (1941). Tytuł jego krytykującej stalinizm powieści Odwilż (1954-1956) stał się nazwą okresu w historii ZSRR, a także PRL. W ostatnich latach życia napisał sześciotomową autobiografię Lata, ludzie, życie (siódmy tom nie ukończony). [edytuj opis]