Halina Krahelska (ur. jako Helena Maria Śleszyńska) - polska działaczka społeczna, socjolog i autorka książek. Urodziła się w Odessie. Socjalistka. Za czasów caratu zesłana w głąb Rosji. Uczestniczka rewolucji październikowej. W niepodległej Polsce zastępczyni Głównego Inspektora Pracy. Należała do Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela, Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich, Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (Международная организация помощи борцам революции - МОПР) oraz do Klubu Demokratycznego, przy którego powstawaniu brała aktywny udział.
Literacko związana z grupą "Przedmieście", w składzie której byli też m.in. Zofia Nałkowska i Gustaw Morcinek. Tworząc czasami podpisywała się imionami Agata, Sabina albo Zofia.
W czasie II wojny światowej działała w AK. W 1941 r. na skutek wypadku samochodowego straciła nogę. Zmarła nie doczekując wyzwolenia w KL Ravensbrück, na 11 dni przed wkroczeniem na teren obozu Armii Radzieckiej. Odznaczona Krzyżem Walecznych.
Wybrane dzieła: "Łódzki przemysł włókienniczy wobec ustawodawstwa pracy" (Księgarnia Robotnicza w Warszawie, 1927), "Zdrada Heńka Kubisza" (pierwsze wydanie: Wydawnictwo Nowej Biblioteki Społecznej, 1938), "Oświęcim - pamięć więźnia" (Wydawnictwo Komisji Propagandy Biura Informacji i Propagandy Komitetu Głównego Armii Krajowej, 1942), "Dwa wrześnie" (KiW, 1983), "SOS" (Wydawnictwo Epoka, 1988). [edytuj opis]