Halina Bortnowska

Halina Bortnowska-Dąbrowska (ur. 23 września 1931 w Toruniu) – polska filozof, teolog, publicystka. Animatorka przedsięwzięć społecznych, uczestniczka ruchu ekumenicznego. Od 2007 przewodnicząca Rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Spis treści

Życiorys

Szkołę podstawową ukończyła w Warszawie 1944. Studiowała w Instytucie Katolickim we Wrocławiu, na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (magisterium z filozofii, 1961), później w Leuven (1964). Podczas studiów pracowała z dziećmi i dorosłymi jako katechetka (we Wrocławiu i Lublinie). Od 1961 do 1983 redaktor i sekretarz redakcji miesięcznika Znak (m.in. dziennikarz-sprawozdawca trzeciej sesji Soboru Watykańskiego II; 1964).

W latach 70. XX wieku współtworzyła ruch hospicyjny w Polsce i pierwsze polskie hospicjum w Nowej Hucie. Przez pięć lat pomagała terminalnie chorym jako wolontariuszka (redaktorka książki "Sens choroby, sens śmierci, sens życia" – trzy wydania w wydawnictwie ZNAK). W latach osiemdziesiątych doradca Komisji Robotniczej Hutników w Nowej Hucie. Brała udział, jako doradca delegatów małopolskich, w I zjeździe NSZZ „Solidarność”. Uczestniczyła od 13 grudnia 1981 w kilkudniowym strajku w Kombinacie Metalurgicznym w Nowej Hucie. W stanie wojennym na krótko internowana [1]. W 1986 została członkiem Komitetu Helsińskiego w Polsce. Zaangażowana w działania na rzecz pojednania polsko-niemieckiego.

W trakcie powstania warszawskiego została deportowana do niemieckiego obozu pracy. Uczestniczyła w projektach Akcji Znaków Pokuty polegających na porządkowaniu ruin w Polsce (Oświęcim) i Niemczech (Drezno). Od 1967 do 1982 aktywnie uczestniczyła w pracach Światowej Rady Kościołów[2]. Jest animatorką projektów upamiętnienia ofiar getta warszawskiego, Jedwabnego i Srebrenicy[3].

Po 1989 współtworzyła Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna. Związana z organizacjami pozarządowymi. Współzałożycielka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, obecnie przewodnicząca Rady Fundacji. Przed wstąpieniem Polski do UE pracowała w Fundacji "Polska w Europie". Współzałożycielka Stowarzyszenia Przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii "Otwarta Rzeczpospolita" (2000).

W ramach prowadzonych przez siebie warsztatów dziennikarskich (m.in. dla studentów, młodych dziennikarzy, młodzieży szkolnej czy osób osadzonych w zakładach karnych) Halina Bortnowska zajmuje się promowaniem światowych standardów dziennikarstwa. Od 1992 animatorka Warsztatów Dziennikarskich Młodych "Polis" w Warszawie. Do 1999 redaktor naczelny "Polis – pisma o sztuce życia publicznego". Inicjatorka projektu Internetowa Gazeta Festiwalu Nauki. Brała udział w dyskusjach publicznych dotyczących m.in. spraw społecznych (w tym na temat ruchu hospicyjnego) i religijnych, ekumenizmu, lustracji, praw człowieka, upamiętniania ofiar ludobójstwa, a także bioetyki[4].

Jej publikacje ukazały się na łamach m.in.: Gazety Wyborczej, miesięcznika Znak, Tygodnika Powszechnego.

Żona Kazimierza Dąbrowskiego (inżyniera konstruktora), ma czworo dzieci. Prowadzi blog pt. Myślennik.

Twórczość

* Już – jeszcze nie. Całoroczne rekolekcje z Ludźmi Adwentu (Znak, 2005, ISBN 83-24-0062-7-3)
* Wszystko będzie inaczej. Z Haliną Bortnowską rozmawia Jolanta Steciuk (Znak, 2010, ISBN 978-83-240-1390-6)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Halina_Bortnowska
[edytuj opis]