Gonzalo Torrente Ballester (1910-1999) jeden z najwybitniejszych pisarzy hiszpańskojęzycznych. Laureat wielu nagród, w tym Premio Planeta i prestiżowej Premio Cervantes de Literatura. Członek Królewskiej Akademii Hiszpanii. Był dziennikarzem działu kultury, prowadził audycje radiowe i pisał do gazet. Wydał też kilka sztuk teatralnych oraz Panoramę współczesnej powieści hiszpańskiej (1956). Trylogia "Blaski i cienie" (1962, wyd. pol. 1991), na podstawie której nakręcono film, przyniosła mu rozgłos i sukces finansowy. Największym jednakże osiągnięciem autora jest tzw. trylogia fantastyczna: La saga/fuga de J.B. (1972), Fragmentos de Apocalipsis (1977) i La Isla de los Jacintos Cortados (1980). Są to powieści na poły historyczne, stanowiące jednocześnie krytykę współczesnego społeczeństwa i współczesnej sztuki powieściopisarskiej. Należą one do najważniejszych książek nie tylko w samej Hiszpanii, ale i na całym obszarze języka hiszpańskiego. Kronika zadziwionego króla (1989) to powieść z ostatniego okresu twórczości Torrente Ballestera, kiedy to komponował krótkie utwory, z których właśnie ta książka jest najbardziej reprezentatywna i najlepsza. Mimo skromnej objętości jak w soczewce skupiają się w niej główne wątki twórczości pisarza: humor, krytyka wszechwładnego kleru, związki patriotyzmu z erotyką i przede wszystkim element fantastyczny. [edytuj opis]