Giuseppe Tomasi di Lampedusa (ur. 23 grudnia 1896 w Palermo – zm. 23 lipca 1957 w Rzymie) – pisarz włoski, książę Palmy i Lampedusy.
W 1932 r. ożenił się z Alexandrą von Wolff, pochodzącą z niemieckiej arystokratycznej rodziny mieszkającej na Łotwie, w rodowej rezydencji w Stāmerienie (niem. Stomersee).
Był przeciwnikiem dyktatury Benito Mussoliniego, w okresie rządów faszystów trzymał się jednak z dala od spraw publicznych. Rozmiłowany w kulturze europejskiej, znawca literatury francuskiej i angielskiej, pod koniec życia prowadził prywatne wykłady dla studentów uniwersytetu w Palermo.
Jako pisarz zasłynął dzięki wydanej już po śmierci książce Lampart (wł. Il Gattopardo). Dzieło, napisane w konwencji powieści XIX-wiecznej, ukazuje schyłek świata arystokratycznego w czasach zjednoczenia Włoch. Giuseppe Tomasi pisał także opowiadania oraz eseje poświęcone literaturze Stendhala i Szekspira (wydane w Polsce), jednak żadna z prób pisarskich nie doczekała się sławy zbliżonej do Lamparta. Powieść w samych Włoszech miała ponad sto wznowień.
W 1963 r. Lampart został sfilmowany przez włoskiego reżysera Luchino Viscontiego. W filmie, nagrodzonym w tym samym roku na festiwalu w Cannes Złotą Palmą, zagrali m.in. Burt Lancaster, Alain Delon i Claudia Cardinale.
W 2009 r. ukazała się w Polsce książka Davida Gilmoura Ostatni Lampart. Życie Giuseppe Tomasi di Lampedusy[1], będąca opowieścią biograficzną o artyście. W październiku 2009 ukazał się nowy polski przekład najsłynniejszej książki autora, pod bliższym oryginałowi tytułem Gepard (ISBN 978-83-60318-77-5).