Friedrich August von Hayek (ur. 8 maja 1899 w Wiedniu, Austro-Węgry, zm. 23 marca 1992 we Fryburgu Bryzgowijskim) – ekonomista austriacki i filozof polityki znany z obrony zasad gospodarki wolnorynkowej.
Był jednym z najbardziej wpływowych ekonomistów Szkoły Austriackiej ekonomii, wniósł także swój wkład w rozwój nauki prawa oraz kognitywistyki. Był przeciwnikiem interwencjonizmu państwowego i zwolennikiem powrotu do liberalnej doktryny gospodarczej.
W 1974 otrzymał Nagrodę Nobla m.in. za „pionierskie badania w dziedzinie teorii pieniądza i cyklów koniunkturalnych”. Wraz z nim uhonorowano Gunnara Myrdala.
Jego twórczość obejmowała problemy ekonomiczne (teoria cen, koniunktury i pieniądza), politykę ekonomiczną, filozofię polityczną, teorię prawa, metodologią nauk i psychologię. Opowiadał się za teorią podziału władz. Był za dwiema oddzielnymi izbami parlamentu i ideą praworządności. Argumentował, że wolność łączy się z odpowiedzialnością i chroni nienaruszalność prywatności.
Friedrich August von Hayek był twórcą szkoły pozytywnej krytyki demokracji. Przeciwstawiał jej ideę demarchii, czyli władzy zgromadzenia parlamentarnego nad stanowieniem praw i zasad oraz odebraniem mu decydowania o decyzjach politycznych.
Hayek był krytykiem lewicowej interpretacji racjonalizmu. Twierdził, że człowiek za pomocą własnego rozumu nie jest w stanie pojąc celu ewolucji wszechświata i dowolnie go kształtować. Wiara w możliwość rozumowej kreacji świata otwierała, zdaniem Hayeka drogę odrzucanemu przez niego etatyzmowi.
Kontynuował tradycje tzw. austriackiej szkoły w ekonomii, współtworząc zarazem tzw. nową szkołę wiedeńską. Był przeciwnikiem interwencji państwa w gospodarkę.