Francois - Rene de Chateaubriand urodził się w Bretanii w 1768 roku. Ojciec zyskał dla niego stopień podporucznika, ale młodego mężczyznę pociągał bardziej świat literatury. Odbył liczne podróże, nie zrezygnował też z kariery politycznej; pisał między innymi broszury i artykuły, a także obejmował wysokie stanowiska państwowe. Był postacią we Francji znaną i niezwykle cenioną. Zmarł w 1848 roku.
Chateaubriand cierpiał na nieuleczalny smutek, obojętność na wszystko, prócz religii, na dumę, pragnienie sławy ( z grymasem nad jej nicością!). Odznaczał go bardzo silny egotyzm; był mistrzem w pisaniu o sobie i własnych uczuciach, ale brakowało mu daru stwarzania ludzi. Kochany przez kobiety, sam raczej nie obdarzał ich miłością.
Pisarz poszerzył horyzont podatny pod opis. Kula ziemska stała się niemal za ciasna! Swymi utworami dał podwaliny pod przyszłą sztukę pisarską; poniekąd dopiero następni pisarze w pełni korzystają z jego dorobku.
Jego najznamienitsze utwory to Duch Chrześcijaństwa, w których zawarł Atalę i Rene. Atala została wydana osobno w 1801 roku, podobnie Rene - 1807 rok. Innymi ważnymi dziełami są Pamiętniki z za gronu. [edytuj opis]