FREDERICK FORSYTH

Urodził się w bogatej mieszczańskiej rodzinie. Uczył się w Tonbridge, rozpoczął też studia na Uniwersytecie Granady (Hiszpania), ale szybko je przerwał, by poświęcić się swojemu największemu hobby – lotnictwu. Gdy miał 17 lat, uzyskał licencję pilota, a dwa lata później został jednym z najmłodszych pilotów w historii RAF, gdzie służył w latach 1956–1958. Następnie został reporterem w małej lokalnej gazecie w Norfolk, gdzie pracował przez 3,5 roku, aż do 1961, kiedy został zatrudniony w agencji prasowej Reutera. Najpierw pracował w Paryżu i Berlinie (NRD) – zebrane informacje wykorzystał w późniejszych książkach: "Dzień Szakala" i "Akta Odessy", także w ówczesnej Czechosłowacji i na Węgrzech. W 1965 przeszedł do BBC i został asystentem korespondenta wojennego. W 1967 udał się do Afryki, gdzie trwał konflikt zbrojny między Nigerią a Biafrą. Zaprzyjaźnił się tam z przywódcą secesjonistów, generałem Chukwuemeke Ojukwu, zwanym Emeka. W 1968 zakończył współpracę z BBC (oskarżano go o nieobiektywizm) i wrócił do Biafry jako tzw. "wolny strzelec", relacjonował przebieg wydarzeń dla "Daily Express", "Evening Standard" i magazynu "Time".

W 1969 napisał książkę, a właściwie reportaż o wojnie w Biafrze pt. The Biafra Story (polski tytuł: "Słowo białego człowieka"). Dwa lata później, w 1971, ukazała się powieść:

* "Dzień Szakala" (The Day of the Jackal), opowiadająca o zamachu na Charles'a de Gaulle'a. Powieść stała się światowym bestsellerem i zapoczątkowała niesłabnącą popularność twórczości Fredericka Forsytha na świecie.

Następne książki to:

* "Akta Odessy" (The Odessa File, 1972)
* "Psy wojny" (The Dogs of War, 1974)
* "Diabelska alternatywa" (The Devil's Alternative, 1979)
* No Comebacks (zbiór opowiadań ,1982 – w Polsce wydany jako: "Czysta robota")
* "Emeka" (1982 – biografia i wspomnienie o generale Emeka Ojukwu, nie wydana w Polsce)
* "Czwarty protokół" (The Fourth Protocol, 1984)
* "Negocjator" (The Negotiator, (1989)
* "Fałszerz" (The Deceiver, 1991)
* "Pięść Boga" (The Fist of God, 1994)
* "Ikona" (The Icon, 1996)
* "Upiór Manhattanu" (1999)
* "Weteran" (2001 – zbiór opowiadań, które najpierw były opublikowane w internecie)
* "Mściciel" (The Avenger, 2003)
* "Afgańczyk" (The Afghan, 2006)
* "Kobra" (The Cobra, 2010).

Charakterystyczne dla Forsytha jest posługiwanie się w powieściach stylem dziennikarskim. Dzięki temu zabiegowi czytelnik odczuwa wrażenie, jakby to co czytał, było swego rodzaju reportażem, relacją. Wiele wydarzeń, o których Frederick Forsyth pisze w swojej książce zdarzyło się naprawdę, wiele osobistości istnieje w rzeczywistym świecie. Sposoby przemytu broni, substancji wybuchowych, prania brudnych pieniędzy, manipulacji ludźmi opisuje w drobnych szczegółach. Jego opowiadania mogłyby z powodzeniem służyć jako podręcznik przeprowadzania zamachu czy porwania (np. "Dzień Szakala" zawiera bardzo dokładne informacje dotyczące zdobywania nowej tożsamości,"Psy wojny" - zawierają również bardzo dokładny - chociaż fikcyjny - opis planu i realizacji przeprowadzenia zamachu na jedno z państw afrykańskich.)
[edytuj opis]

Przewiń: [] []