Prozaik, dramaturg, scenarzysta, debiutował dyptykiem powieściowym Stankiewicz. Powrót (1984) laureat Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza (2005), nominowany do Śląskiego Wawrzynu Literackiego, Angelusa i Nagrody Nike (2006).
Eustachy Rylski niezmiennie unika bankietów, przyjęć, premier. „Lunche, dinery, party, briefingi, haloweeny, walentynki itp. uważa za anglosaskie zasraństwo.” Bycie „medialnym” i udział w tym, co sam nazywa „targowiskiem próżności” zupełnie go nie interesuje, choć zdaje sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach można być znanym pisarzem i nie wydawać książek, o ile robi się wokół siebie dostateczny i podsycany skandalami ruch. Kwestie swojej pozycji na literackiej arenie kwituje krótko: „Ktoś powiedział mi, że piszę mocne książki, ale mam bardzo słabe nazwisko. Dlatego mam tę niewygodę, że muszę pisać dobre książki.” [edytuj opis]