David Lodge (ur. 28 stycznia 1935 w Londynie) – brytyjski pisarz, którego powieści często satyrycznie przedstawiają środowisko uniwersyteckie, a szczególnie przedstawicieli nauk humanistycznych. Lodge był wykładowcą na Uniwersytecie w Birmingham w latach 1960-1987.
Kilka jego książek zostało zaadaptowanych na mini-seriale telewizyjne.
Krytyk, powieściopisarz angielski. Po studiach podjął pracę na uniwersytecie w Birmingham, gdzie wciąż jest profesorem współczesnej literatury angielskiej. Opublikował kilka zbiorów szkiców teoretyczno-krytycznych, w tym The Language of Fiction (1966, język beletrystyki), The Novelist at the Crossroads (1971, Powieściopisarz na rozdrożu), w których zajmuje się współczesną prozą (i krytyką) angielską i amerykańską, a także powraca do rozważań nad zagadnieniami języka literackiej fikcji, Working with Structuralism (1981, Posługując się strukturalizmem), gdzie stosuje narzędzia strukturalizmu do analizy powieści XIX i XX wieku, czy Write On (1986, Pisz dalej), gdzie obok szkiców poświęconych literaturze angielskiej (m.in. dowcipna i przejmująca relacja z pobytu w Polsce w 1981 (Polish Notebook: November 1981; Notatnik polski: listopad 1981).
Obok Malcolma Bradbury'ego zaliczany jest do tzw. campus novelist (powieściopisarzy uniwersyteckiego campusu), którzy łączą funkcję uniwersyteckiego wykładowcy (w Wielkiej Brytanii - i w Ameryce - jakże bogatą w kulturowo-obyczajowe odniesienia) z twórczością literacką, często nawiązującą do tego właśnie kontekstu. Bohaterem powieści British Museum w posadach drży (1965, The British Museum is Falling Down) jest wprawdzie naukowiec, ale utwór przedstawiający kłopoty osobiste młodego człowieka ceniony jest przede wszystkim za udane parodie i pastisze literackie; natomiast "powieściami uniwersyteckimi" sensu stricto są Zamiana (1975, Changing Places) i Mały światek (1984, Small World), znakomite satyry na groteskowy często świat współczesnych "odrzutowych profesorów", przemieszczających się z konferencji na konferencję.
Lodge jest przykładem pisarza wszechstronnie kulturalnego i świadomego literackiego rzemiosła, choć w porównaniu do czołowych pisarzy "uniwersyteckich" w Ameryce - bardziej tradycyjnego. Na język polski jego powieści tłumaczyli m.in. Z. Naczyńska, K. Puławski. [edytuj opis]