laudio Magris (ur. 10 kwietnia 1939 w Trieście), włoski pisarz, eseista, felietonista, tłumacz i germanista.
Magris jest cenionym naukowcem - uwagę środowisk uniwersyteckich zwrócił już swoją pracą magisterską, a od 1978 jest profesorem współczesnej literatury niemieckiej na uniwersytecie w Trieście. Publikuje na łamach wielu czasopism włoskich i europejskich, regularnie pisuje do Corriere della Sera. Został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami, w tym Nagrodą Herdera, Nagrodą Erazma w 2001 i Nagrodą Vilenica.
Jego proza umyka wszelkim próbom kategoryzacji. Magris w swoich utworach swobodnie miesza stylistykę prac naukowych z klasyczną gawędą. Interesuje go szczególnie Europa Środkowa (Mitteleuropa), region, w którym mieszają się kulturowe wpływy austriackie (habsburskie) ze śródziemnomorskimi. Region, w którym przebiega granica między różnymi kulturami, co dobitnie obrazują skomplikowane dzieje Triestu, rodzinnego miasta pisarza (Mikrokosmosy).
W 2009 został laureatem Nagrody Pokojowej Księgarzy Niemieckich, przyznawanej na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie nad Menem.
Na język polski jego książki przekładają: Joanna Ugniewska i Anna Osmólska-Mętrak.
Polskie przekłady
* Dunaj (Danubio 1986)
* Inne morze (Altro mare 1991)
* Mikrokosmosy (Microcosmi 1997)
* Na oślep (Alla cieca 2006)
* Podróż bez końca (L'infinito viaggiare 2009) [edytuj opis]