"Niezaspokojone, nieodwzajemnione pragnienie miłości było niby obracający się w sercu nóż. Tylko Helen zdolna była ten ból ukoić. Rozpaczliwie łaknął jej obecności: obok niego, przy nim, w jego ramionach. Przewróciwszy się na brzuch, wtulił twarz w poduszkę, nie mogąc opanować rozpaczliwej tęsknoty. Nie mógł bez niej żyć. Kochał ją."
Dodał: Lojtkowa
Dodano: 09 VIII 2012 (ponad 12 lat temu)
