Bolesław Leśmian ur. 22 stycznia 1877 w Warszawie, zm. 5 listopada 1937 tamże. Był poetą, prozaikiem, eseistą i tłumaczem. Pochodził ze środowiska spolszczonej inteligencji żydowskiej. Dzieciństwo i wczesną młodość spędził na Ukrainie, kształcił się w Kijowie, gdzie ukończył gimnazjum klasyczne i studia prawnicze.
Był współzałożycielem i reżyserem nowatorskiego Teatru Artystycznego w Warszawie. W czasie wojny mieszkał w Łodzi, gdzie był kierownikiem literackim Teatru Polskiego. W 1933 roku wybrany został członkiem PAL, w 1935 przeniósł się do Warszawy i tu spędził ostatnie lata życia.
Zadebiutował w 1895 r. na łamach "Wędrowca".
W okresie Młodej Polski wydał tylko jeden tom poetycki "Sad rozstajny" i zbiory baśni w stylu orientalnym. Napisał ponadto w tym czasie oparte na rodzimym folklorze "Klechdy polskie", wydane dopiero w latach pięćdziesiątych.
Duża część twórczości Leśmiana przypada na okres dwudziestolecia międzywojennego. Wczesna twórczość Leśmiana wyrasta z tradycji symbolizmu rosyjskiego, jednak od początku można zaobserwować silne wpływy Bergsona i słabsze - Nietzschego. Echem fascynacji bergsonizmem jest stosunek poety do natury, której nieodłączną częścią jest człowiek zanurzony w pędzącym nurcie istnienia. Przyroda znajduje się w stanie ciągłego powstawania, rodzenia się. Jedynie zaczerpnięta z filozofii Bergsona intuicja pozwala człowiekowi pojąć dynamizm istnienia, zanurzyć się w nim.
Leśmian dążył do stworzenia odrębnego języka poetyckiego, wyrażającego zmienność rzeczywistości. Poeta nadawał językowi muzyczną rytmiczność, odkrywał na nowo znaczenia etymologiczne słów, tworzył neologizmy, przypominał wyrazy rzadkie lub zapomniane.
W poezji Leśmiana wyróżniamy dwa zasadnicze typy utworów: - wiersze opisujące w plastyczny sposób przyrodę i przeżycia ludzkie, - utwory zawierające elementy baśniowej fantastyki. Ulubione tematy Leśmiana to: miłość , śmierć , wizja z zaświatów, baśniowość , elementy ludowe
Cechy charakterystyczne poezji Leśmiana to: konkretność, wyrazista namacalność obrazowanych zjawisk, pietyzm w ukazywaniu szczegółów, bogactwo wyobraźni, a także sensualizm - odkrywanie świata wszystkimi zmysłami i wspomniane już neologizmy na pierwszy rzut oka wyróżniające poezję Leśmiana. [edytuj opis]