Artur Sroka

"Nauka jest poszukiwaniem prawdy, dlatego też nauka i kłamstwo nie mogą istnieć obok siebie, gdyż jest ona dziedziną polegającą na badaniu świata i rewizji hipotez wyjaśniających mechanizm jego działania. Nie ma czegoś takiego jak kłamstwo naukowe i dlatego też nie można naukowo kłamać, a każda teoria, która rości sobie pretensje do naukowości, musi w jakimś momencie zostać porównana z wynikami obserwacji bądź też eksperymentów. Hipotezy, które przetrwają wielokrotne badania, mogą zostać wstępnie uznane za prawdziwe, ale jeśli między teorią a faktami zachodzi ciągła sprzeczność, to oczywistym jest, że ta pierwsza musi ustąpić. Sprawdzanie teorii w oparciu o fakty nigdy się nie kończy, gdyż wszelka wiedza naukowa z zasady podlega zmianie, w miarę jak pojawiają się nowe fakty. I nie ma znaczenia, jak długo teoria utrzymywała się albo jak wielu naukowców obecnie w nią wierzy. Jeśli pojawiają się dowody, które zaprzeczają jej prawdziwości, należy teorię zrewidować, a nawet odrzucić inaczej nie będziemy mieli do czynienia z nauką."

"Wiek Tiahuanaco oraz złożoność i stopień zaawansowania jego pradawnych mieszkańców powinna sprawić, że poważnie powinniśmy zastanowić się nad pochodzeniem cywilizacji, która z całą pewnością ma inne korzenie niż te, które utrwalane są od dziesięcioleci przez media i szkolne podręczniki. W XX i XXI wieku włożono wiele wysiłków, aby zdyskredytować Biblię i odłożyć ją do lamusa. Fakty wskazują jednak, że relacje biblijne o pochodzeniu człowieka i o pierwszej ludzkiej cywilizacji pokrywają się z odnajdywanymi dowodami archeologicznymi. Warto również nadmienić, iż także w przypadku Tiahuanaco zauważono, że tak jak i armeńskie Karahunj zostało ono wzniesione w czasach, kiedy oś Ziemi znajdowała się w innej pozycji. Wskazują na to wyraźne przesunięcia w punktach wytyczających słoneczne przesilenia."

"Legendarni mocarze o niewyobrażalnych dziś rozmiarach i wzroście – czy oni naprawdę istnieli? Czy ludzie przedstawiani w starożytnych podaniach oraz dawnych kronikach jako giganci, olbrzymi i wielkoludy o zdumiewającej wysokości, sile oraz nadzwyczaj długim życiu, to wytwór wyobraźni i literacka fikcja, czy prawda historyczna? Czy to możliwe, aby przekazy mówiące o zstępujących z niebios aniołach, które w zamierzchłych czasach miały spłodzić na ziemi herosów, tytanów i półbogów mogą opisywać echa prawdziwych wydarzeń? Jak ustosunkować się do tych relacji i w jaki sposób oddzielić ziarno od przylegającej plewy, aby dowiedzieć się, ile prawdy jest w opowieściach o olbrzymach mających zamieszkiwać w przeszłości naszą planetę? Może owe starodawne mity pojawiające się w folklorze niemal każdego narodu to cos więcej niż tylko legendy, a u ich podłoża leży jedno, wspólne i zarazem historyczne źródło? Jeśli tak rzeczywiście by było, to po owej tajemniczej cywilizacji z całą pewnością musiałyby pozostać jakieś namacalne dowody istnienia. Czy takie ślady są?"