(ur. 27 listopada 1924 w Wilanowie) – polska arystokratka, hrabina, córka Adama Branickiego.
Urodziła się w 27 listopada 1924 r. jako druga córka Adama Branickiego herbu Korczak i Marii Beaty Antoniny Potockiej herbu Pilawa. Przed II wojną światową uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego im. Wandy z Posseltów Szachtmajerowej. Mieszkała w Pałacu w Wilanowie, którego właścicielem był jej ojciec. Po wybuchu wojny w pałacu zorganizowano szpital polowy, który Anna prowadziła z matką i siostrami. We wrześniu 1944 r. rodzina przeniosła się do Nieborowa, skąd w styczniu 1945 r. została wywieziona przez NKWD na Łubiankę, a następnie do obozu internowania w Krasnogorsku. 13 listopada 1954 r. wyszła za mąż za Tadeusza Wolskiego herbu Lis. W 1993 r. wydała książkę Listy niewysłane, wspomnienia spisane w latach 70. XX w. Obecnie jest ostatnią żyjącą przedstawicielką rodziny Branickich. [edytuj opis]