Amelie Nothomb

Amélie Nothomb (ur. 13 sierpnia 1967 w Kobe w Japonii) – belgijska pisarka tworząca w języku francuskim.
Dzięki swojemu ojcu, który był długoletnim ambasadorem Belgii, spędziła wiele lat swojego życia poza granicami rodzinnego kraju, m.in. w Japonii, Chinach, USA, Laosie, Myanmarze i Bangladeszu. Od 1992 r. regularnie każdego roku wydawane są jej powieści.

Cała jej rodzina wędrowała za ojcem ambasadorem po różnych krajach świata, głównie azjatyckich. Jej największą przyjaciółką przez te lata była starsza siostra. W wieku 17 lat odkryła Europę, a dokładniej Brukselę, gdzie czuje się chyba o wiele bardziej obco niż w krajach, gdzie ojciec przebywał na placówkach dyplomatycznych.

Rozpoczęła studia na filologii romańskiej na Université Libre de Bruxelles. Miała jednak duże kłopoty z zaaklimatyzowaniem się, czemu nie sprzyjało kojarzenie jej nazwiska z pradziadkiem – politykiem skrajnej prawicy. Zrażona atmosferą wróciła do Tokio, gdzie rozpoczęła pracę w jednym z wielkich japońskich przedsiębiorstw. Przykre doświadczenia z tej pracy przedstawiła później w książce "Z pokorą i uniżeniem". Do Belgii powróciła znów w 1992 r., wtedy też wydała swoją pierwszą książkę "Higiena mordercy". Debiutancka powieść stała się szybko bestsellerem. Odtąd Amélie Nothomb może utrzymywać się dzięki swojej pasji – pisaniu książek, które wydaje regularnie co rok. Każdego dnia poświęca cztery godziny pisaniu i twierdzi, że tworzy znacznie więcej niż publikuje.

Jej styl pisarski jest pedantyczny, przy czym akcja powieści jest jednocześnie bardzo żywiołowa. Pisarka zafascynowana jest brzydotą, której to fascynacji daje upust w opisach postaci. Jej historie są bardzo realistyczne, ale Nothomb nie oszczędza także siebie, często kpiąc z samej siebie na łamach powieści.

Amélie Nothomb mówi o sobie, że chciałaby być gąbką, by mogła wszystko wchłaniać bez zmęczenia, że ze swoimi powieściami jest w ciąży, że lubi przejrzałe owoce, które sprawiają, że może "zwymiotować swoje dzieła". Dodaje przy tym, że to "wszystko prawda".
Twórczość
* Higiena mordercy (Hygiene de l'assassin, 1992)
* Sabotaż miłosny (Le sabotage amoureux, 1993)
* Les combustibles, 1994
* Krasomówca (Les catilinaires, 1995)
* Peplum (Péplum, 1996)
* Attentat, 1997
* Rtęć (Mercure, 1998)
* Z pokorą i uniżeniem (Stupeur et tremblements, 1999 )
* Metafizyka rur (Métaphysique des tubes, 2000)
* Kosmetyka wroga (Cosmétique de l'ennemi, 2001)
* Słownik imion własnych (Robert des noms propres, 2002)
* Antychrysta (Antéchrista, 2003)
* Biografia głodu (Biographie de la faim, 2004)
* Kwas siarkowy (Acide sulfurique, 2005)
* Dziennik jaskółki (Journal d'Hirondelle, 2006)
* Ani z widzenia ani ze słyszenia (Ni d’Ève ni d’Adam), 2007
* Le Fait du prince, 2008
Nagrody
* Prix René Fallet oraz Prix Alain-Fournier za Higienę mordercy (1993).
* Prix Littéraire de la Vocation oraz Prix Jacques Chardonne za Sabotaż miłosny (1993)
* Grand Prix du roman de l'Académie française za Z pokorą i uniżeniem (1999)
* Prix de Flore za Ni d’Ève ni d’Adam (2007)
* Grand Prix Jean Giono za całokształt (2008)
[edytuj opis]

Przewiń: [] []