Berthold Konrad Hermann Albert Speer (ur. 19 marca 1905 w Mannheim, zm. 1 września 1981 w Londynie) – niemiecki polityk i architekt, jeden z przywódców hitlerowskich Niemiec.
Jako architekt Speer należał do silnie antymodernistycznych tradycjonalistów. Jego styl można określić jako uproszczony klasycyzm. Architektura powinna być zdaniem Speera monumentalna i obrazowa, wypełnianie funkcji reprezentacyjnych i propagandowych wymaga wrażenia trwałości i stabilności.
W grudniu 1930 Speer wziął udział w wiecu nazistów na Hasenheide w Berlinie, na którym przemawiał Hitler, zaś 1 marca 1931 wstąpił do NSDAP i został jej aktywnym działaczem. W 1932 podjął pierwsze zlecenia projektowe dla partii, zaś po śmierci Paula Ludwiga Troosta w 1934 został głównym architektem Hitlera. W 1937 został przez Hitlera mianowany generalnym inspektorem budowlanym stolicy Rzeszy (Generalbauinspektor für die Reichshauptstadt) i na jego zlecenie przygotował plany przebudowy miasta na stolicę świata tzw. Plan Germania.
W czasie wojny od 1942 minister odpowiedzialny za zbrojenia (Reichsminister für Bewaffnung und Munition) i szef Organizacji Todta. Jego staraniom przypisuje się fenomenalny rozwój niemieckiej produkcji wojennej w drugiej połowie wojny. Wydatnie zwiększył produkcję broni, amunicji, czołgów, benzyny lotniczej, a także samolotów. Uważa się często, że był planistą i organizatorem o wyjątkowych zdolnościach, przykładem najbardziej twórczego umysłu technicznego. Potrafił planować na wielką skalę i wprowadzać na bieżąco niezbędne korekty, by uporać się z monumentalnym zadaniem produkcji wojennej.
W 1946 w czasie procesu Norymberskiego został skazany na 20 lat więzienia za organizację przymusowej pracy i deportacji ludności cywilnej podbitych krajów. Podczas procesu Speer wyraził skruchę i uznał, że czuje się odpowiedzialny. [edytuj opis]