Temat: "Weronika postanawia umrzeć"

Jest to moja pierwsza książka Paulo Coelho którą przeczytałam i bardzo mi się spodobała : ) Polecam Książki tego autora ponieważ są bardzo pouczające : ] Lecz polecam je osobom dojrzałym. Są to książki trudne. Ale piękne : )

Hmm...
Ja mam rocznikowo 15 lat, a nie mam pojęcia jakie jest twój "próg dojrzałości"

Jednak, jak na swój wiek, przeczytałam, np. "11 minut" i uważam, że książka świetna, poruszający przekaz i ogólnie wielbię twórczość Paula Coelho.

Mam za sobą przeczytanych kilka książek tego autora i nie uważam, żeby były one specjalnie trudne (o ile w ogóle są trudne). : )

W znaczeniu słowa `trudność` miałam na myśli, że nie jest to książka lekka i łatwa : P Żeby zrozumieć pełne przesłanie trzeba albo być dojrzałym czyli dla mnie to 19 lat [zależy to od człowieka ] albo przeczytać parę razy ; ) Dlatego sądzę, że kiedyś wrócę do książek Paula Coelho : )

Tak szczerze to nie wydaje mi się żeby to były jakieś specjalnie "trudne" książki.
Poruszają ważne tematy , prawda, ale i tak nie sądzę żeby było jakoś wybitnie niezrozumiałe i żeby trzeba było je czytać po kilka razy. Przynajmniej w moim przypadku.
No, ale cóż. Każdy ma własną osobowość i niektórzy mogą mieć problemy z odebraniem całego przekazu tak na raz... :]

@RubyAngel dokładnie takie znaczenie miałam na myśli. I dalej twierdzę, że dla mnie książki tego autora nie są trudne. Wręcz przeciwnie, porusza on wiele tematów przedstawiając je w bardzo prostej formie.

ja również uważam, że ksiązki Paula Coelho nie są trudne. Jak dla mnie jego ksiązki po prostu zmieniaja poglady na pewne sprawy i warto je przeczytac. po "Jedenastu minutach" zmieniłam zdanie o prostytutkach. "Weronika postanawia umrzec" wzbudziła we mnie dziwne odczucia. Nie jestem fanką tej ksiązki.

A mi się właśnie podoba książka `Weronika postanawia umrzeć` : ) Pokazuje ona że tak naprawdę każdy samobójca pragnie żyć ale nie widzi pomocnej dłoni, nie ma kto mu pomóc. Weronika także chce żyć, ale na początku tego nie zauważa, dopiero w psychiatryku sobie to uświadamia, to jak życie jest cenne. : )

Pierwszą ksiązką Paula Coelho jaka przeczytalam była "Piata Góra" .Miałam 13 lat i zrobiła na mnie ogromne wrażenie:) Ogólnie książka "Weronika postanawia umrzeć" podobała mi się ale nie uważam że jest najlepsza.Jego najnowsza ksiązka "Zwycięzca jest sam" była dla mnie ogromnym zaskoczeniem. jakby nie wyszła spod ręki Coelho

Ale pozytywnym zaskoczeniem? ;>

niestety nie... Ksiazka nie posiada tego klimatu jak wszystkie pozostale. W jego ksiazkach jest bardzo duzo opisow uczuc i przemyslen, a tu bardziej skupia się na akcji:) co mi osobiscie sie nie podobalo

na mnie "Weronika postanawia umrzeć" nie zrobiło wrażenia. spodobało mi się jedno: akcja umieszczona w psychiatryku.

i tak się zastanawiam, czy rzeczywiście można się czegoś nauczyć z tych książek. no przecież każdy wie, że życie nabiera nieodwołalnej wartości dopiero, kiedy jest zagrożone. ktoś tutaj kiedyś napisał, że książki autora są dla pesymistów. zgodzę się poniekąd; trzeba mieć do nich odpowiedni stosunek.

Hymm no ja jestem pesymistką, więc też inaczej postrzegam Jego książki : )

@RubyAngel: ja też nazywam siebie pesymistką, ale mimo tego naprawdę nie poruszyła mnie książka! może zależy właściwie od momentu w życiu, w jakim sięgasz po dzieła Coelho [?].

Możliwe : )

a oglądał z Was ktoś film na podstawie tej książki? Warto obejrzeć czy raczej strata czasu?

Ja jeszcze nie obejrzałam.

Weronika postanawia umrzeć to była druga z kolei książka po jaką sięgnąłem tego pisarza. Było to już 10 lat temu. Pierwszy był Alchemik, miałem wrażenie że Alchemik nastroił mnie optymistycznie, a Weronika zełpsuła ten optymizm. Odebrałem tą książkę jak pretensję do życia że jest tak złe, że trzeba popadać w choroby psychiczne. Zresztą już dobrze nie pamiętam.

hm, nie wiem jak zacząć żeby tu nikogo nie urazić. Z przykrością muszę stwierdzić, że film był zdecydowanie lepszy niż książka. Musiałam ją jednak przeczytać, gdyż właśnie film Young mam w prezentacji maturalnej, i dobrze było znać inspirację.

Nie przepadam ogólnie za twórczością Coelho, po tej książce spodziewałam się znacznie więcej. Jak już się wchodzi w psychikę bohatera - zwłaszcza takiego jak Weronika, to trzeba to robić należycie, a nie tylko w nadmiarze filozofować.

Filozofowanie. U Coelho - jak dla mnie - jest go za dużo, podobnie zresztą jak u Wilde'a. Książki jak najbardziej powinny zmuszać do myślenia. Jednak nie poprzez dominację formy nad treścią.

Paulo robi dokładnie coś, co w "Weronice" potępia - "(...) Nienawidziła wszystkiego. Biblioteki ze stertą książek pełnych recept na życie," Szafuje tymi receptami na prawo i lewo, powinien natomiast przez własne refleksje naprowadzać czytelnika na swoje odczucia.

Czytałam kilka jego książek i szczerze powiedziawszy żadnej nie uważam za bestseller.

A ja sądzę, że szał na tego autora, jaki obserwuję już od ładnych paru miesięcy, jest bardzo mocno przesadzony; nazwałabym to inaczej, ale byłoby to obraźliwe dla tych z Was, którzy jego twórczość sobie cenią, więc sobie odpuszczę.
Coelho ma to do siebie, że wybiera sobie ciężkie, ciekawe tematy, ale nie potrafi ich ująć w sposób, który zainteresowałby czytelnika - i to nie jest tylko moja opinia, ale dużej grupy ludzi. Nie umie zainteresować czytelnika, ale już podjął się napisania w ogóle czegokolwiek - tak więc swe "dzieło" dokańcza. I wychodzi, proszę Państwa, gniot.
I tak, te wszystkie wnioski wysuwam po przeczytaniu tylko jednej pozycji, która wyszła spod ręki tego autora - po Weronika postanawia umrzeć. Film na jej podstawie był wręcz fenomenalny, natomiast książka... no cóż, wysuńcie odpowiednie wnioski z tego postu.
Jestem do jego twórczości bardzo negatywnie nastawiona. Ale mimo wszystko chyba skuszę się na jeszcze jeden jego tytuł, bo może jest tragicznym pisarzem, ale nie aż tak tragicznym, jak to mi się wydaje.

@Darcia i co, przeczytałaś coś jeszcze Coelho? Ja przeczytałam kilka jego książek, według mnie to zwykłe czytadełka na kilka godzin. Wyjątkiem jest "Zwycięzca jest sam" -ta powieść akurat mi się spodobała. Teraz czytam "Weronikę..." i mam takie same odczucia jak do pozostałych jego "dzieł".