Temat: "Brawa dla autorki za taką szczerość"

Brawa dla autorki za taką szczerość – można powiedzieć, nie kpiąc bynajmniej z treści książki – aż do bólu.

Brawa dla autorki za niezwykłą konstrukcję książki, w której pojawia się niemalże rozszczepienie osobowości. Mrówczyńska jest jedna, ale są w książce aż trzy, a w pewnym momencie aż cztery. Mrówczyńska Biała, będąca autorką przytoczonego na wstępie cytatu; Mrówczyńska Czarna, która do wszystkiego podchodzi pesymistycznie; Mrówczyńska, zwana panią Psycholog, która chce udowodnić, że zawsze w takiej sytuacji warto poddać się profesjonalnej terapii i wreszcie Mrówczyńska Autorka, która drażniąc pozostałe

Mrówczyńskie, zaczepiając je, robiąc im awantury – tak naprawdę próbuje to wszystko ogarnąć.

Brawa dla autorki za jedyną znaną mi w literaturze – chyba śmiało można tu powiedzieć: faktu – autoterapię.

Czytałam z zapartym tchem. Konkluzja? Mrówczyńska – dasz radę!