Akcja za bardzo się nie posunęła

Drugą część cyklu o Greyu i jego uległej Anabeli, czytało mi się przeciętnie, czyli lepiej niż pierwszą.
Grey młody bajecznie bogaty erotoman i dewiator, wydaje się być zakochany w Anabeli. To pomysłowy i niestety dla pewnej części kobiet idealny kochanek. W drugim tomie odcieni poznajemy jego straszną i mroczną przeszłość. Autorka próbuje nam pokazać i usprawiedliwić genezę jego odchyleń seksualnych.
Anabela to piękna brunetka o jasnej cerze, (takiego typu urodę preferuje Szary). Jest upartą, emocjonalną, działającą pod wpływem impulsu, obrażalską panną i namiętną kochanką.

No cóż autorka próbuje przyciągnąć naszą uwagę, wplątując w powieść, byłą uległą Greya. Jest ona o niego zazdrosna i ponoć nieobliczalna, podcina sobie żyły. To przyciąganie uwagi nie wiele daje bo, z powieści wieje nudą. Jak w to w filmie porno, akcja za bardzo się nie posuwa.
Niestety znów mnóstwo powielania tych samych sformułowań. "Wewnętrzna bogini wykonuje trzy salta w bok". Duża część opisów jest nieadekwatna do rzeczywistości.

Jest poprawa w stosunku do pierwszej części, ale jak dla mnie ta pozycja immanentnie nie ma szans się obronić.