Życie to niekończąca się wojna

Po latach w końcu udało mi się sięgnąć po ostatni tom trylogii "Kroniki Ellie", będący zarazem ostatnią częścią przygód Ellie i jej przyjaciół, których mieliśmy okazję poznać w cyklu "Jutro". Mając ogromne zaufanie do Johna Marsdena postanowiłam powierzyć mu swój czas i poświęcić wieczór na przeczytanie książki "Przyciągając burze". Wrażenia?

John Marsden jest nauczycielem (a obecnie także dyrektorem założonej przez siebie szkoły). Jak sam przyznaje zaczął pisać książki, ponieważ uczniowie nie chcieli czytać. Wykształcenie Marsdena i doświadczenie w zakresie nauczania mają wyraźne odbicie w stylu oraz niewątpliwie mają ogromny wpływ na treści zawarte w powieści. Marsden doskonale wie jak powinien pisać, aby jego słowa przeczytane były z uwagą, zainteresowaniem i dozą refleksji. Oba cykle ("Jutro" oraz "Kroniki Ellie") przekazują ważne treści za pomocą prostego języka. Nie są to jednak książki, po które młodzież może sięgnąć tylko dla zabicia czasu i rozrywki - lektury nie można zakończyć poprzez odstawienie powieści na półkę. Tutaj ważne są przemyślenia czytelnika, bo o tej historii się myśli, odnosi do siebie i własnych zachowań, wyciąga wnioski.

"Przyciągając burze" rozpoczyna dość dramatyczny opis. Zrozpaczona Ellie biega po swoim gospodarstwie w poszukiwaniu Gavina. Bez skutku. Jest pewna, że został porwany i ma to coś wspólnego z jej ostatnimi działaniami we współpracy z Wyzwoleniem. Mimo, iż od wojny minęło już sporo czasu i wszystko wydaje się powoli wracać do normy, życie Ellie nadal jest pełne strachu i niepokoju, a poszczególne wydarzenia zmuszają ją do podjęcia kolejnych walk z wrogiem. Pytanie brzmi: czy nastolatka jest w stanie poradzić sobie z okrutnym realizmem świata dorosłych?

Powieści Marsdena łączą w sobie dwa szczególne elementy - edukację i rozrywkę. Autor porusza wiele wątków, które mają skłonić młodego człowieka do refleksji i zrozumienia, że dorośli są czasem zmuszeni do podejmowania trudnych i niekoniecznie najlepszych decyzji. Pokazuje też, jak ważna jest ich obecność, co może być dość ważną lekcją, zwłaszcza w okresie nastoletniego buntu. Magia jednak zaczyna się w momencie, gdy te wszystkie istotne tematy zostaną ze sobą połączone poprzez talent pisarski Marsdena. Australijski pisarz jest mistrzem w budowaniu napięcia i tworzeniu zaskakujących zwrotów akcji. Mimo, iż wszystkie jego książki opierają się na podobnym schemacie, to jednak nie są ani trochę przewidywalne. Nie sposób nudzić się przy lekturze, a poszczególne wydarzenia chłonie się całym sobą, stając się częścią tej historii, czując się jej kolejnym bohaterem.

Zaskoczył mnie fakt, że Marsden wydaje się znakomicie znać ludzką psychikę. W tej części jest to najbardziej widoczne, ponieważ wydarzenia są najbardziej oddalone czasowo od tych z serii "Jutro". Jest już po wojnie, jednak zachowania i reakcje organizmu wcale się nie zmieniły. Słuchanie instynktu, strategiczne myślenie, niepokój przy najmniejszym szeleście, którego nie powinno usłyszeć się w danym momencie - to zaledwie część elementów, które sprawiają, że wydarzenia opisane w książce wydają się czytelnikowi nie tylko prawdopodobne, ale i realistyczne. Wojna zmienia psychikę i sposób myślenia człowieka, a Marsden skutecznie prezentuje nam te zmiany.

Podsumowując, "Przyciągając burze" to świetna propozycja czytelnicza. Nie jest to zwyczajny bestseller, którego fabułę zapomina się od razu. Ta książka (ta seria) zostawia po sobie ślad - w formie myśli, obrazu wydarzenia, cytatu - nad tą powieścią warto się zastanowić. Polecam!

Więcej moich recenzji na:
https://zaczytana28.wordpress.com
http://www.begoodart.com