Peonia - powieść o Chinach

Kolejne spotkanie z Pearl S. Buck zapamiętam jako bardzo udane, przyjemne. Gdy się a nią spotykam godziny uciekają nie wiadomo kiedy...

Tym razem autorka zaproponowała mi starcie się dwóch różnych światów, żydowskiego i chińskiego. Zgłębiła obie te kultury, zapoznała z nimi, określiła ich miejsce w świecie, doprowadziła do ich wzajemnego przeniknięcia się.

Chińsko-żydowska rodzina, pielęgnująca kult narodu wybranego z ortodoksyjną głową rodziny na czele - madame Ezrą i chińska rzeczywistość, w której przyszło im żyć, obok chińskich obywateli, wśród chińskiej służby.

Buck w obiektywny sposób przybliża nam obie społeczności, zaznajamia z ich zwyczajami i obrzędami. W przypadku "Pałacu kobiet" pisałam o zderzeniu Wschodu z Zachodem, w "Peonii" ścierają się dwie religie, dwa kulty. Czy możliwe jest ich porozumienie się? Czy potrafią się wzajemnie zaakceptować i szanować? Czy wreszcie mogą stworzyć jakąś wspólnotę? Autorka stara się dać odpowiedź na te pytania.

Kolejną silną osobowością w twórczości Buck jest madame Ezra. Ona rządzi tym mikroświatem żydowskiej rodziny, bezkompromisowa, oddana Bogu w pełni. Cały wachlarz postaci wydaje się rewelacyjnie nakreślony, każdy bohater jest inny, dąży do czegoś innego, co być może kryje się pod wspólnym pojęciem "szczęścia".

Tytułowa bohaterka, śliczna służąca, niewolnica to przykład wierności, oddania i miłości. W imię tejże miłości oraz lojalności poświęca swoje życie, bardzo złożona postać, za którą czasem ciężko nadążyć. Ma w sobie coś z dziecka i zarazem z kobiety bardzo dojrzałej, dodajmy chińskiej kobiety, która zna swoje miejsce na ziemi (wg tradycji).

Druga książka, którą przeczytałam tej autorki-hipnotyzerki. Nadal jestem w transie...


Opublikowane na: http://dajprzeczytac.blogspot.com/