Czy to tylko dobra zabawa?

"Bowiem podczas zabawy z tablicą Ouija, grasz bezpośrednio ze swoim umysłem, a także umysłami innych, a być może nawet z czymś więcej".




Po obejrzeniu filmu "Diabelska plansza Ouija", zaczęłam przeglądać dostępne informacje na temat dość kontrowersyjnej zabawy, jaką jest wywołanie duchów za pomocą drewnianej planszy. Pamiętam bowiem moje zafascynowanie tą tablicą, które powstało w latach 90. po obejrzeniu kilku amerykańskich horrorów nawiązujących do tej tematyki. Obszar ten zainteresował mnie na tyle, że postanowiłam zajrzeć do publikacji Alexandry Chauran, znanej mi już autorki książki o klątwach, jaką miałam okazję czytać.

Alexandra Chauran to pochodząca z Issaquah w stanie Waszyngton, wróżka i zarazem medium, która może poszczycić się wieloletnim doświadczeniem w tego typu działalności. Ukończyła Uniwersytet Seattle, uzyskując tytuł magistra nauczania. Swoją działalność, jako wróżka rozpoczęła w 1999 r., jest certyfikowaną tarocistką, pomaga osobom z całego świata.

"Tablice spirytystyczne Ouija. Podręcznik bezpiecznego kontaktowania się z duchami" to publikacja składająca się z czterech głównych działów. Książka przedstawia historię tablicy Ouija, porady jak jej używać, różnorodne opinie na jej temat, a także budzące dreszcze, prawdziwe historie. Całość zwieńczają wnioski autorki.

Drewniana tablica lub plansza, z wyrytymi na niej literami alfabetu i innymi znakami oraz nieodłącznym wskaźnikiem, służącym duchowi do wskazywania liter układających się w odpowiedź na pytania zadawane przez uczestników seansu. Któż z Was nie widział na jakimś filmie tego przedmiotu, lub o nim nie słyszał? Chyba nie ma takiej osoby. Czy to jedynie rzecz służąca do ekscytującej zabawy? Czy może jednak niebezpieczne narzędzie, które może przynieść wiele szkody? Na to pytanie stara się odpowiedzieć w swojej książce Alexandra Chauran, przytaczając różnorakie informacje i fakty, jednak ostateczną ich interpretację pozostawia czytelnikom pod rozwagę. Autorka nie narzuca swojego zdania, a co więcej – stara się dość obiektywnie podejść do podejmowanego przez siebie tematu, pomimo swoich całkiem subiektywnych doświadczeń ze światem duchowym. Myślę, że to dobre podejście, zmuszające czytelnika do przemyślenia zagadnienia tablicy Ouija.

Alexandra Chauran w dwóch pierwszych częściach swojej książki serwuje czytelnikom podstawowe informacje na temat historii powstania tablic i jej losów na przestrzeni wieków, z ciekawym akcentem na dziewiętnasty wiek. I muszę przyznać, że to część, która wydała mi się o wiele mniej interesująca, bowiem to prawdziwe historie, jakie znajdziecie na łamach tej publikacji, przykuwają największą uwagę. A jest ich naprawdę sporo. Ciekawostką okazały się dla mnie także fakty pod postacią pisania książek z użyciem tablicy Ouija. Czy duchy mogą dyktować całe tomy słów, które układają się następnie w fabułę książki? I to nie byle jakiej, bo książki, która otrzymuje nagrodę? Przyznacie, że to ciekawe.

Dla czytelników, którzy w opozycji do mnie, czyli osoby, która traktuje tablice Ouija jako ciekawostkę, podchodzą do tego tematu bardzo poważnie z pewnością ucieszy wiadomość, iż Alexandra Chauran zawarła w swojej publikacji wiele praktycznych porad dotyczących używania tablic. Porad odnoszących się do bezpieczeństwa ich użycia, najlepszej pory do seansu, a także jak wytropić oszusta, który bazuje na naiwności innych.

Do publikacji Alexandry Chauran podeszłam z przymrużeniem oka i żałuję tylko jednego. W książce nie znalazłam bowiem żadnego zdjęcia tablic, a szkoda, gdyż chętnie obejrzałabym różne jej odmiany dostępne w sklepach i na targach staroci. Cieszę się, że nie dopadły mnie podczas pisania tej recenzji wydarzenia, jakich zaznała autorka, podczas tworzenia swojej książki, czyli dziwne chichoty, kasowanie plików czy obecność duchów. Chyba więc nigdy nie skorzystam z zabawy pod postacią tablicy Ouija. Lepiej nie ryzykować.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl