Tabu – Casey Hill

Ta książka przyciągała mnie do siebie jak magnes. Już sama okładka jest tak interesująca, że nie można przejść obok niej obojętnie. Kiedy dodamy do niej ciekawy opis na okładce i tytułowe Freudowskie tabu, ciężko powstrzymać się przed rozpoczęciem lektury. A kiedy już zacznie się czytać, po prostu nie da się jej odłożyć zanim nie dobrnie się do ostatniej strony.

Państwo Hill, ukrywający się pod pseudonimem, w pierwszej części serii przedstawiają nam główną bohaterkę – Reilly Steel. Wychowana w Kaliforni jest jedną z najlepszych śledczych sądowych w FBI. Żeby uciec od przeszłości i jednocześnie przypilnować ojca, który zbyt często zagląda do kieliszka, przeprowadza się do Dublina, gdzie ma usprawnić działanie tamtejszego laboratorium. Mogłoby się wydawać, że w sennym i spokojnym Dublinie nie będzie miała zbyt dużo pracy. Tymczasem jej zespół od razu zostaje rzucony na głęboką wodę, a to za sprawą seryjnego mordercy, który postanawia złamać wszystkie społeczne normy. Jedną za drugą. I zawsze jest o krok przed Reilly.

Muszę przyznać, że jak na debiut jest to naprawdę doskonała lektura. Państwo Hill spisali się na medal. Taki właśnie powinien być dobry thriller. Trzymający w napięciu od początku do końca, maksymalnie wciągający, skomplikowany i wywołujący dreszcz na plecach. Poruszenie takich tematów jak samobójstwo, kazirodztwo, eutanazja czy kanibalizm nie jest może czymś nowym, a jednak po odniesieniu się do Freuda [co dla mnie jest kolejnym wielkim plusem] i jego tabu daje nam naprawdę oryginalną i ciekawą fabułę. Nie od dziś wiadomo, że kontrowersje budzą zainteresowanie. Do tego z bliska przyglądamy się pracy w laboratorium kryminalistycznym, co też mnie bardzo zaciekawiło.

Na uwagę zasługują też świetne portrety psychologiczne bohaterów. Mamy do czynienia z postaciami z krwi i kości, które mają swoje wady, zalety i – w przypadku Reilly – ścigające ją demony przeszłości. Bardzo dobrze wykreowano też postać seryjnego mordercy: Jego pobudki, sposób działania, profil psychologiczny, wszystko jest spójne i wiarygodne.

Nie pozostaje mi nic innego, jak polecić książkę zarówno wszystkim miłośnikom gatunku, jak i każdemu, kto czasem ma ochotę poczuć dreszcz emocji w trakcie lektury. Na pewno się nie zawiedziecie!

Więcej recenzji na blogu http://magiczna-czytelnia-viconii.blogspot.com/