Cudna, po prostu cudna!

Choć jestem kapryśną złośnicą muszę przyznać, że Tęczowa Dziewczyna porwała moją duszę. Porwała ją nie tylko pasującą do treści okładką, która jest po prostu taka słodka. Słodziutka, ale nie przesłodzona. Sensu stricte można tak powiedzieć o całości gdyż ta atrakcyjna powieść pod wieloma względami jest książką wybitną. Pozycją z najwyższej półki. Z pewnością temu chciałoby się od autora więcej i więcej, co nie zmienia faktu, że przyjemna książka olśniewa blaskiem.
Zauroczenie, miłość oraz piękno kobiety są jej myślą przewodnią, więc książkę pokochałam od pierwszego wejrzenia, czego i Wam życzę. Lecz czy tylko Ava była tą, która to sprawiła?
Wszystkie opisane postacie są niezwykle naturalne. Głównych bohaterów łączy nie tylko motoryzacyjna pasja i miłość, w której bez trudu znajdziemy najwyższych lotów dystyngowaną pikanterię
A że także w tym przypadku miłość nie jedno ma imię, nie mogłam się doczekać jak to wszystko się potoczy? Mocno zaciskałam kciuki za związek Avy i Kristofa. Czy im się udało? O tym musicie przekonać się same. Tym bardziej, że powieść jest taka filmowa. I choć wszystko w niej kręci się wokół Tęczowej Dziewczyny, nie dlatego mam o niej takie zdanie. Autor opisał Avę jako subtelną kobietę i dziewczynę. Osóbkę o wesołym usposobieniu. Kobietę żyjącą w cukierkowym świecie. Przewrotność losu sprawia jednak, że otoczona sławą i dostatkiem zjawiskowa bogini kina spotyka na swej drodze przystojnego Węgra. Tak po prostu Węgra.
Z czasem zakochana w samotności aktorka staje przed trudnymi dylematami. Odkrywa życie na nowo. Musi odpowiedzieć sobie czemu i w kim jeszcze się zakochała? Kogo lub co wybrać? Co też takiego jest jej marzeniem? Za tymi pytaniami stoją postacie oraz wydarzenia kształtujące ciepłą afirmację genialnie napisanej powieści. Wśród nich jest ujmujący serce drugoplanowy Ferenc, który bardzo pragnie...
Z wielu powodów warto zgłębić to rewelacyjne dzieło. Trzeba jednak pozwolić sobie na odnalezienie ukrytych między wierszami przemyśleń i analogii, czym książka mile mnie zaskoczyła.
Spędziłam cudowne i czarujące chwile z bohaterami Tęczowej Dziewczyny. Kupując ją nie przypuszczałam, że w zamian otrzymam rozgrywający się przed oczyma film. Cudnie oprawiony muzyką obraz. Zilustrowany nowoczesną komunikacją wirtualny świat. Rzeczywistość stworzoną za pomocą komunikatywnego lekkiego pióra. Rzecz ujętą w takim stylu że zapomina się, że Tęczowa Dziewczyna jest literackim debiutem. Debiutem, który w moich oczach absolutnie zdeklasował inne pozycje.
Tak, to prawda. Jestem pod wrażeniem i zawsze do bólu obiektywna, piszę jak jest.
Autor namalował piórem niesamowicie realny świat. Oczarował mnie barwą i emocjami. Chciałoby się od niego znacznie więcej, bo przecież... Do diaska Jest gdzieś przecież Tęczowa Dziewczyna...
W taki oto sposób Stanisław Krzysztof Mokwa napisał niesamowitą książkę. Godną polecenia książkę. Rzecz o której można rozprawiać tygodniami. W mojej ocenie Tęczowa Dziewczyna zasługuje na nagrodę Nobla. Tak dyktuje mi serduszko. Przyznałabym ją za wnikliwą i realistyczną kreację postaci. Za niezaprzeczalne wykreowanie istoty uczuć. Nominowała za miłosne zawiłości. Za nadzieję i nowoczesny styl, który książka wnosi w życie i kulturę. Osobiście jestem dumna, że mogłam kupić taką książkę właśnie w Polsce. Po prostu cudną książkę, Izabela S-ka