Przetrwać za wszelką cenę

Recenzja książki Dwaj bracia
"Musiałam mieć plan"


II wojna światowa wywróciła znany ludziom świat do góry nogami. To, co jeszcze wczoraj było pewnikiem, dzisiaj nie miało już bowiem racji bytu. I tak jak zmieniała się codzienna rzeczywistość, podobnie zmieniały się ludzkie charaktery. Holocaust bowiem potrafił zamienić ludzi w bestie, w jednostki pragnące przetrwać za wszelką cenę. Czy istnieje jednak granica, która oddziela to, co wolno od tego, czego nie wolno robić w imię swojego przetrwania? Książka "Dwaj bracia" pokazuje, że takiej granicy w tamtym świecie zwyczajnie nie było. Liczyło się bowiem jedynie pragnienie przeżycia.

Ben Elton to urodzony w 1959 r. autor trzynastu powieści, które zostały okrzyknięte międzynarodowymi bestsellerami. Nazwisko autora można znaleźć w czołówkach takich produkcji telewizyjnych, jak "The Young Ones", "Blackadder" czy "The Thin Blue Line". Elton jest także autorem musicali, które stały się scenicznymi hitami. Pisarz posiada trójkę dzieci, wraz z żoną Sophie uważają za swój dom zarówno Wielką Brytanię, jak i Australię

W 1920 r. powstaje faszystowska partia NSDAP, a niemiecka Żydówka Frieda Stengel zostaje matką dwóch bliźniaków – Paulusa i Ottona. Lata dzieciństwa w towarzystwie Żydówki Dagmary - córki bogatego właściciela domu towarowego oraz Silke - córki służącej, upływają chłopcom dość beztrosko. Gdy do władzy dochodzi Hitler, warunki życia w Berlinie zmieniają się z dnia na dzień. Bracia zakochani w Dagmarze są w stanie chronić jej życie za wszelką cenę, choć każdy innymi sposobami. Jeden sercem, drugi rozumem.

"Dwaj bracia" to powieść będąca niezwykłym świadectwem czasów w jakich rodził się Holocaust. Czasów, które rozpoczęły masową eksterminację Żydów w Europie. Ben Elton bowiem w swojej książce przedstawił genezę powstania nienawiści do ludności żydowskiej w Niemczech i co za tym idzie, skutki, jakie to uczucie powodowało. Będąc niemym świadkiem dorastania braci Stengel, czytelnik otrzymuje niejako w pakiecie obraz warunków życia w Niemczech, obraz rodzenia się ruchu nazistowskiego i umacniania jego władzy. Jednak najbardziej przerażającym elementem fabuły są lata trzydzieste XX wieku, w których nienawiść do Żydów narasta z każdym dniem, wywołując wiele barbarzyńskich zachowań z Nocą Kryształową włącznie, której echo autor wplata w swoją powieść. Najbardziej zatrważające w całej tej historii okazało się dla mnie pokazanie, w jaki sposób Hitler, krok po kroku, upadlał ludność żydowską. W jaki sposób, dzień pod dniu, zaciskał pętlę na szyi tego narodu. Ten proces, tak doskonale i realistycznie przedstawiony w książce, napawa prawdziwą grozą, wywołując współczucie dla wszystkich ówczesnych mieszkańców Niemiec pochodzenia żydowskiego, którzy zostali najzwyczajniej w świecie osaczeni jak zwierzęta w klatce.

Powieść Bena Eltona została napisana z dużym rozmachem, bowiem oprócz warstwy historycznej, zamieniającej książkę w doskonałe źródło barbarzyństwa tamtych lat, przedstawia także historię bezwarunkowej miłości. Dwaj bracia bowiem od dziecka kochają się w Dagmarze, pięknej, subtelnej Żydówce, która gdyby nie sytuacja polityczna, nigdy nie zaprzyjaźniłaby się z osobami z niższej sfery. I muszę przyznać, że gra miłosna ukazana w powieści, jakiej byłam świadkiem wzbudzała we mnie mieszane uczucia. Nieco mało realistyczne wydawało mi się wodzenie za nos Paulusa i Ottona, którzy pomimo świadomości tej gry, uczestniczyli w niej całą swoją osobą, nie zdając sobie jednak sprawy, co jest jej główną stawką. Dagmara to postać, której nie sposób nie oceniać, wzbudzająca ambiwalentne uczucia i co warto podkreślić, najbardziej zapadająca kreacja w tej książce. Jej wyrazistość i wola przetrwania budzą wielorakie uczucia, a zakończenie powieści w której wyjaśnia się wiele wątków – pozwala zadać sobie pytania o naturę człowieka, o granice woli przetrwania, o etykę. Czy chroniąc swoje własne życie, mamy prawo narażać innych na śmierć? I czy zasadne jest stwierdzenie, że na wojnie i w miłości wszystkie chwyty są dozwolone?

Trafionym zabiegiem zastosowanym przez autora okazało się dwutorowe poprowadzenie fabuły, dzięki któremu wydarzenia z przeszłości i teraźniejszości, przeplatają się ze sobą, budując napięcie i efekt ciekawości. I muszę również wspomnieć o samym, estetycznym wydaniu dzieła. Twarda okładka i dobrej jakości papier wzmagają przyjemność ze zgłębiania tej lektury.

Ben Elton oparł kanwę napisanej przez siebie powieści na autentycznej historii swojej rodziny. Któż by pomyślał, że mogli istnieć dwaj bracia, z których jeden służył w Wehrmachcie, a drugi w Armii Brytyjskiej. Jak widać życie pisze najlepsze scenariusze, jakich człowiek by z pewnością sam nie wymyślił. Jeśli lubicie czytać literaturę wojenną ukazującą pogmatwane ludzkie losy, pełne namiętności, nienawiści i odwagi, i jeśli lubicie nietuzinkowych bohaterów, wywołujących skrajne uczucia – to książka dla Was. Ponad pięćset stron tej powieści gwarantuje bowiem nieprzespaną noc.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl
0 0
Dodał:
Dodano: 03 V 2015 (ponad 10 lat temu)
Komentarzy: 0
Odsłon: 247
[dodaj komentarz]

Komentarze do recenzji

Do tej recenzji nie dodano jeszcze ani jednego komentarza.

Autor recenzji

Imię: Wiola
Wiek: 38 lat
Z nami od: 04 V 2012

Recenzowana książka

Dwaj bracia



Dopiero co urodziłam bliźnięta. Nie ma wody. Nie ma ogrzewania. Nie ma światła i nie ma jedzenia. Czy możemy przełożyć kwestię napletków chłopców na inny dzień? Jest rok 1920, Berlin. Frieda Stengel, niemiecka Żydówka, rodzi Paulusa i Ottona. W Monachium – powstaje zbrodnicza NSDAP. Losy bliźniaków wydają się przesądzone. Jeden z chłopców trafia do szkoły kadr Wehrmachtu i SS, drugi walczy na fro...

Ocena czytelników: 5.12 (głosów: 4)
Autor recenzji ocenił książkę na: 5.0