A jakie jest twoje niebo?

Wygląda na to, że prędzej czy później książka trafi i w twoje ręce. W księgarni czy bibliotece przyciągnie cię tytuł - niczym muśnięcie barwnego motyla nie z tego świata. Omami medialna otoczka związana z filmem w reżyserii Petera Jacksona, czy też mrugające do ciebie to tu, to tam recenzje zmuszą do lektury.

Kiedy już książka wyląduje na twoich kolanach i zaczniesz czytać albo nie będziesz w stanie dobrnąć do końca, albo jednym haustem pożresz całą historię 14-letniej dziewczynki, która została brutalnie zgwałcona, zamordowana, a dalej trafiła do nieba, by uraczyć czytelnika fantastyczną narracją. Tak, uważam, że idea jest kapitalna! Ponadto znając życie autorki można odczuć na własnej skórze jak odreagowuje nieszczęście z czasów studenckich, przez co opowieść staje się czytelnikowi bliższa.

Choć momentami Nostalgia anioła jest zbyt naiwna i banalna nie pozostawia po sobie dziury emocjonalnej i niejakiego rozczarowania.

O ile Susie - główna bohaterka, przyjmuje samą swoją śmierć z iście anielskim spokojem, o tyle trudno jej się pogodzić ze zmianami w życiu rodziny.

Alice Sebold nie daje odpowiedzi. Najbliżsi Susie stanowią kliniczne studium wszystkich możliwych reakcji, do jakich zdolna jest istota ludzka w obliczu tragedii. Każdy z bohaterów walczy ze stratą na swój sposób. Nie zawsze aprobujemy te wybory, jednak niejednokrotnie czujemy ucisk w okolicy mostka. Odnajdujemy bowiem w tej budowanej precyzyjnie nostalgii samych siebie.

Susie, choć tracąc swą cielesną powłokę stała się aniołem nie jest dorosła; jej dusza nadal należy do dziecka, tęskniącego za drobnymi przyjemnościami dorastania, pierwszą miłością, rodzicielską pieszczotą...

Zaczniesz się więc zastanawiać nad swoim własnym niebem. Czy ma być ono szczęśliwe? Czy masz oglądać z góry swoich bliskich i krzyczeć w niemocy, gdy coś dzieje się nie tak? Czy będziesz w tym niebie samotny? Czy sprawi ból ziemskie zapominanie i niebiańska zazdrość? O pocałunek? O ciepłe słowo?...

Wzruszające to. I nawet jeśli twoje kubki smakowe gardzą tak prostym językiem, jestem pełna nadziei, że dasz radę odczuć historię małej Susie innymi zmysłami