Tematem powieści są losy Jadwigi zwanej Wiśką, która w poszukiwaniu lepszego życia opuszcza rodzinną wieś i dom, sterroryzowany przez ojca alkoholika. Dziewczyna wyjeżdża najpierw do Włodawy do ciotki, potem do Lublina. Wiśka jest zdolna, inteligentna, ale zaniedbana, z trudem wrasta w nowe obce środowisko. Namówiona przez życzliwych ludzi,zamiszkuje u woźnej Sitarskiej, kończy podstawówkę i pracuje jako służąca. O jej dalszych losach a opowiada książka Lotnica, tym razem bohatrką jest młodsza siostra Wiśki- Jasia.
Autorka ukazuje w obu powieściach młodzież z różnych środowisk, skupia się na problemach szczególnie istotnych dla dorastających młodych ludzi, mówi o miłości, przyjaźni a przede wszystkim o tym , że w dorosłym życiu za swe czyny, decyzje ponosi się konsekwencje. Powieści Józefackiej są mądre, życiowe, napisane potoczną polszczyzną, łatwe w odboorze, pełna sympatii do ludzi i otaczającego świata.
Polecam! Książki pełne życia codziennego, mądre, pełne ciepła, zawierają intrygujące wątki miłosne.