Rosewood - miasto, z(od) którego nie ma ucieczki

Szósty tom bestsellerowego cyklu "Pretty Little Liars" to kolejny dowód na to, że niektóre serie powinny kończyć się po opublikowaniu pierwszych trzech tomów. Moment, w którym akcja staje się nudna, a fabuła staje się nieznośnie skomplikowana, jest czasem, kiedy daną powieść powinno się przestać publikować. Niektórym jednak odpowiada poznawanie dalszych przygód Arii, Emily, Hanny i Spencer. Osobiście nie zaliczam się do grona fanów tego cyklu.

Tym razem głównym ośrodkiem wszystkich wydarzeń jest ucieczka Iana oraz postać brata Ali, Jasona. Dziewczyny szukają powiązań między przeróżnymi wydarzeniami, które ich dotyczą. Wszędzie widzą tajemnice. Na dodatek, mimo śmierci Mony, w mieście nadal "grasuje" tajemnicza osoba, kryjąca się pod podpisem "A". Kim on/ona jest? - zwykłym naśladowcą, czy też może prawdziwym szantażystą, którym nigdy nie była Mona?

Coraz mniej pragnę poznać odpowiedzi na te pytania. Czytam już nawet nie z ciekawości, co bardziej z obowiązku czytelniczego: po prostu nie potrafię zakończyć poznawania historii, nie znając pełnego zakończenia. W dodatku w mojej głowie pojawia się mały, irytujący ludzik - głosik, który szepcze, że może kolejna część cyklu "Pretty Little Liars" będzie lepsza? Niestety, już od jakiegoś czasu ów głosik nigdy nie ma racji...

"Zabójcze to" dopiero szósty tom serii. W USA, nie licząc uzupełnień, wydano już szesnaście(!) tomów cyklu. To zdecydowanie za dużo. Już teraz, męcząc się podczas czytania, nie jestem w stanie wyobrazić sobie przebrnięcia przez kolejne tomy. Nie potrafię już nawet stwierdzić, czy bardziej denerwuje mnie przewidywalność wydarzeń czy rosnąca naiwność dziewczyn.

Absolutnie nie chcę tutaj urazić żadnego wielbiciela serii "Pretty Little Liars", ale w moim odczuciu ta powieść staje się kolejnym dziełem pisanym tylko i wyłącznie dla zysku. Podziwiam wręcz osoby, które nadal brną w tą historię, bo mnie wynudziła na tyle, że omal nie zasnęłam czytając w pociągu. Dużo bardziej przemawia do mnie serial. Adaptacja, jak to bywa zwłaszcza w serialach, musi mieć w sobie takie elementy, jak nowe i kompletnie zaskakujące wydarzenia, intrygujące postaci oraz ich wielobarwny (powinnam raczej napisać wielotwarzowy) charakter. Teoretycznie wszystko to pojawia się w oryginalnej historii, jednak Sara Shepard opisuje to w sposób coraz mniej porywający. Widząc na ekranie telewizora czy laptopa poszczególne wydarzenia, dużo bardziej je przeżywam, niecierpliwie wyczekuję kolejnych odcinków, ale też przede wszystkim, jestem zaskakiwana na każdym kroku. W tym tomie domyśliłam się zakończenia, po pierwszych czterech rozdziałach książki. Nie mam tu oczywiście na myśli wydarzeń znanych mi już z serialu, tylko konkretną zależność pomiędzy dwoma bohaterami (kto już przeczytał "Zabójcze" pewnie doskonale wie, co mam na myśli).

Dla fanów serii - czytajcie dalej, nie ważne, jakie jest moje zdanie. Jeśli naprawdę lubicie tą książkę, to cieszcie się tym. Kto wie, może znaleźliście w niej coś, czego ja dostrzec nie potrafię, a czyni to cały cykl niezwykłym dziełem literackim.
Dla osób, których odczucia są zbliżone do moich - radzicie czytać dalej czy jednak sobie odpuścić? Ciężko mi zdecydować czy postarać się jak najszybciej przebrnąć przez ten cykl, czy też przerwać jego lekturę na jakiś czas i później do niego wrócić.

Więcej moich recenzji na:
http://life-is-short-make-it-happy.blogspot.com