Wolą Bożą było aby do kanonu świętych Kościoła Katolickiego włączono tego samego dnia jednocześnie dwóch papieży – Jana Pawła II i Jana XXIII.
Obydwaj żyli w trudnych ukształtowanych przez II wojnę światową czasach. Obydwaj jako Pasterze Kościoła mieli ogromne zadanie do wypełnienia. Jan Paweł II głosiwszy drogę przebaczenia i pojednania, pokonawszy komunizm umierał jako „santo subito”. Jana XXIII począwszy od katolików, poprzez protestantów, Żydów, wyznawców innych religii, a skończywszy na ateistach nazywano „dobrym papieżem” i zapamiętano go jako inspiratora Soboru Watykańskiego II.
Uważam, że czas kanonizacji jest dobrym czasem dla przypomnienia osoby szczególnie Jana XXIII. Dzisiaj zwłaszcza młode pokolenie pamiętające bardziej Jana Pawła II powinno bliżej zapoznać się papieżem połowy XX wieku.
Wydawnictwo M wydało książkę Grega Tobina po tytułem „Dobry Papież”, która jest biografią Jana XXIII. Autor próbuje odpowiedzieć na pytania dotyczące życia tego pontyfikatu:
„W jaki sposób taki człowiek jak Roncalli znany w świecie jako Jan XXIII, który w wielu sprawach był dzieckiem dawnych wieków mógł tak jasno zabłysnąć na firmamencie współczesności? Pomijając wszystko, pojawił się i działał przecież w Kościele rzymskokatolickim, który dla wielu był Kościołem w trudnym okresie, Kościołem pozbawionym świeżości i broniącym się przed otaczającymi go wrogami. W jaki sposób ten pobożny chłopski ksiądz tak zdecydowanie i skutecznie zaczął wpływać na zmieniający się, zeświecczony świat? No i w jaki sposób potrafił zaszczepić w Kościele nową wiarę w to, ze jest on pasterzem całego świata oraz zdecydowanie otworzyć drzwi tego Kościoła na znaczące, konieczne i właściwe zmiany?”(str.9)
http://www.mwydawnictwo.pl/p/1137/dobry-papież