W krainie czarów

Zasiadając do czytania książki „W krainie czarów” pani Sylwii Chutnik nie do końca byłam przygotowana na to, co w niej zastałam. Nie znałam dotychczas twórczości taj Autorki, być może dlatego właśnie książka okazała się dla mnie tak wielkim zaskoczeniem. „W krainie czarów” to zbiór niebanalnych opowiadań, których tematyka oscyluje między snem a jawą. Autorka wkrada się w ludzki umysł i z precyzją neurochirurga wyszukuje najbardziej wrażliwe obszary. Czytałam z drżeniem serca i łzą w oku. Jednocześnie zadawałam sobie pytanie: co mnie aż tak porusza? Przecież Pani Chutnik nie pisze o niczym odkrywczym. Ot, szara codzienność, zwykli ludzie, tak przeciętni, że w świecie rzeczywistym nie zwrócilibyśmy na nich uwagi.

Śmierć bliskiego człowieka, starość, samotność, niespełnione marzenia czy traumatyczne wspomnienia z czasów wojny to główne tematy opowiadań. Można powiedzieć, że to zwyczajne problemy zwyczajnych ludzi. Jednak Pani Chutnik udało się ową zwyczajność pokazać od niezwykłej strony. Autorka zwraca uwagą na najdrobniejsze szczegóły, bowiem to z drobiazgów składa się nasza codzienność. Każde opowiadanie to odrębna historia. Fragment czyjegoś życia i to zazwyczaj ten najintymniejszy i najbardziej skrywany przed światem, a jednak spinający całe ludzkie życie. Lekka ironia i dystans nadają opowiadaniom słodko – gorzki posmak. „W krainie czarów” to książka dla kogoś, kto ma odwagę spojrzeć w głąb samego siebie i spróbować odpowiedzieć sobie na pytanie „kim tak naprawdę jestem?”. To historie zwykłych ludzi, którzy utknęli w życiu, jak w krainie czarów i uwikłani w swą niemoc nie potrafię ruszyć dalej.

Nie przepadam za opowiadaniami i zazwyczaj po nie nie sięgam. Jednak zrobiłabym wielki błąd gdybym nie zapoznała się z twórczością pani Chutnik. Wam również gorąco polecam tę książkę. Nie przechodźcie obok niej obojętnie, bowiem może ona zmienić Wasze spojrzenie na drugiego człowieka. „W krainie czarów” znajdziecie historie, które być może znacie z własnego życia. Zdziwicie się jednak jak różnie można je zinterpretować.

Recenzja pochodzi z mojego bloga http://sladami-ksiazki.blogspot.com/