Każdy z nas ma małe tajemnice – niewygodną prawdę, którą staramy się ukryć przed światem, bądź konkretnymi osobami. Najczęściej są to informacje, których ujawnienie mogłoby sprawić komuś przykrość, cierpienie bądź postawić nas w złym świetle. Mało chwalebne czyny nie są powodem do dumy, ale czy zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda życie człowieka, o którym prawda jest tak przerażająca, że każdy kto ją pozna musi pożegnać się z życiem?
Kuba Sobański na pozór jest przeciętnym studentem korzystającym z życia pełną piersią. Majętni rodzice zapewnili mu dostatnie i wygodne życie w Krakowie. Chłopak nie stroni od alkoholu, narkotyków i suto zakrapianych imprez. Do swojej dziewczyny Julii nie pała zbyt wielkim uczuciem, ale chętnie spędza czas w jej towarzystwie, a szczególnie w łóżku. I choć na pierwszy rzut oka młodzieniec nie odstaje od swoich rówieśników, to w głębi duszy ma więcej ciemnych niż jasnych zakamarków. Nikt tego nie wie, ale Kuba zmaga się z demonami przeszłości, które opanowały jego życie, wywołując mroczne pragnienia, których zaspokojenie wymaga prawdziwych ofiar.
Autor zabiera czytelnika do świata człowieka, którego nieokiełznane i odbiegające od norm potrzeby zmuszają do prowadzenia podwójnego życia. Musi zaspokajać pewne apetyty, ale obawa przed konsekwencjami mobilizuje go do ukrywania prawdy. To jest silniejsze od niego, ale w czasie kiedy nie czuje głodu stara się wieść normalne życie. Rodzina i znajomi nawet nie mają pojęcia, jaka bestia kryje się w ich bliskim. Ba, nawet jego dziewczyna nie podejrzewa, że osoba, której oddała serce i bezgranicznie zaufała zdolna jest do tak strasznych czynów.
Główny bohater pozwala czytelnikowi wejść w swoje życie z butami. Odkrywa przed nim swoje myśli, pragnienia, potrzeby i umożliwia mu uczestniczenie w swojej codzienności. Kuba jest bardzo inteligentnym młodym człowiekiem i umie zrobić użytek z posiadanej wiedzy oraz informacji czerpanych z otoczenia. Ma bardzo wyraziste, nie pozostawiające wątpliwości przemyślenia. Wie czego chce i nie boi się po to sięgać. Nie kieruje się emocjami i nie postępuje pochopnie. Jest doskonałym strategiem: planuje, kontroluje i uparcie dąży do wytyczonego celu nie przebierając w środkach. Wewnętrzne demony przejęły kontrolę nad jego życiem, ale on sam nie stara się z nimi włączyć, tylko biernie poddaje się ich woli. Takie zachowania zawsze mają przyczynę, a w przypadku tego młodego mężczyzny jest to trauma z dzieciństwa, która głęboko skrywana i pielęgnowana doprowadziła do tego, że nie potrafił wybaczyć, a ulgę znajdował jedynie w zemście.
„Pamiętnik Diabła” to opowieść o cierpieniu i zmaganiu się z duchami przeszłości, które potrafią zdominować życie człowieka. Autor porusza tematy trudne i drażliwe, wywołujące w przeciętnym czytelniku przerażenie i niesmak. Mimo wielkiego współczucia nie potrafiłam zrozumieć Kuby i nie mieściło mi się w głowie, że tak niewiele potrzeba, aby wejść na drogę zła i stać się wyrachowanym, bezwzględnym mordercą i mistrzem zbrodni doskonałej. Autor szokuje czytelnika i nie oszczędza go malując makabryczne i brutalne sceny, które już na etapie planowania przyprawiają o zimne dreszcze.
Przemyślana fabuła sprawia, że czytelnik nawet nie zauważa kiedy wciąga się w przedstawioną opowieść, snuje domysły i próbuje znaleźć odpowiedzi na rodzące się podczas lektury pytania. Od samego początku ma świadomość, że w tej historii jest drugie dno, a kiedy wreszcie odkrywa prawdę, nie może uwierzyć, że los chłopaka został przypieczętowany przez osobę, której ani razu nie spotkał na swojej drodze.
Powieść Adriana Bednarka dostarcza czytelnikowi różnorodnych wrażeń i emocji. Szokuje, a jednocześnie pobudza do refleksji i przemyśleń. Przygoda z tą książką to ciekawe doświadczenie, które na długo pozostanie w pamięci odbiorcy. I choć lektura nie jest dla każdego i trzeba mieć dużo odwagi, aby wejść do świata Kuby, warto spróbować, żeby poznać mechanizmy zmieniające zwykłego chłopaka w potwora. Polecam
http://nieczytam.blogspot.com/2014/05/reakcja-ancuchowa.html...