Jak wybrać?

"W miłości i na wojnie wszystkie chwyty dozwolone."

Calla od dziecka zna swoje przeznaczenie: wyjdzie za mąż za Rena i stworzą nowy klan, gdyż obydwoje są wilkami alfa. Dziewczyna przewodzi młodym Cieniom Nocy. Jednak gdy na jej drodze pojawia się tajemniczy Shay, dziewczyna nie wie co już ma robić. Kilkakrotnie łamie obowiązujące ją zasady. Czy wybrać zakazane uczucie czy wierność wobec Opiekunów? Calla ma niezły charakterek. Jest waleczna, bardzo ważni są dla niej przyjaciele i rodzina. Ren to typowy przystojniak, gdy Calla nie może spotykać się z innymi chłopakami, on zdobył pół szkoły (oczywiście tej damskiej części ). Jednak po pewnym czasie odkrywamy prawdziwe oblicze Rena. Polubiłam jeszcze jedną bohaterkę, a mianowicie Bryn, betę Calli.

"- No już Shay, po prostu ściągnij to ze mnie!
Milczał przez chwilę; czułam, że pracowicie rozpina guziki. Nagle się roześmiał.
- Co znowu? - warknęłam.
- Nie całkiem tak wyobrażałem sobie scenę, w której mnie poprosisz, żebym ściągnął z ciebie ciuchy - powiedział cicho.
- Że co sobie wyobrażałeś?"

„Cień Nocy” to pierwsza część otwierająca naprawdę dobrą trylogię. Po raz pierwszy mogę zgodzić się z opisami na okładce, co jest zadziwiające bo zazwyczaj jedno z drugim ma niewiele wspólnego. Cała książka była pełna emocji i uczuć. Każdy pocałunek można było przeżywać razem z Callą. Sporo w niej humoru i tajemniczości. Akcja nie mknie z prędkością światła, ale też i nie ciągnie się. Książka momentami zaskakuje. Pomysł na stworzenie tej powieści autorka wykorzystała naprawdę świetnie, gdyż wciąga ona od pierwszych stron. To jest kolejne, ale zupełnie inne spojrzenie na wilkołaki i chyba jedno z najlepszych. Również bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Są bardzo wyraziści, a główna postać nie lamentuje nad swoim marnym losem. Byli naprawdę żywi, zachowywali się jak prawdziwi nastolatkowie. Dialogi pomiędzy nimi nie były sztuczne. A okładka... przepiękna. Graficy świetnie wykonali swoją pracę. Powieść Andrei Cremer zasługuje na to żeby ją przeczytać, a nawet wręcz trzeba. Nie jest to kolejna taśmowa książka z serii paranormal romance.

"(...)Podobieństwa się przyciągają.
- A ja myślałam, że przeciwieństwa. Ren pokręcił głową.
- Nie. To popkulturowa bajka. Jeśli naprawdę uważnie czytasz książki, a mam tu na myśli dobre rzeczy, Chaucera, Szekspira, dochodzisz do wniosku, że dobre pary tworzą tylko dusze, które stanowią swoje odbicie. - Umilkł i kącik jego ust się uniósł. - Oczywiście, jeśli potrafią się odnaleźć."

http://magiczneksiazki.blogspot.com/