Córka Stalina

I oto moje kolejne spotkanie z twórczością Pani Elwiry Watały, tym razem nie mam jednak do czynienia ze Skandalem historii, a biografią jedynej córki Stalina. Ciężko jest napisać recenzję biografii, nie mogę napisać czy historia jest ciekawa, bo to przecież czyjeś życie i nie mi jest to oceniać.

Myślałam, że książka będzie napisana nieco inaczej. Spodziewałam się, że od pierwszych storn będziemy poznawać życie Swietłany, jej emocje, myśli, wspomnienia i stosunek do rzeczywistości jednak większa część książki opowiada o Związku Radzieckim. Poznajemy Stalina, jego poglądy i po prostu jego życie. W książce opisane jest także kremlowska elita, dacze towarzyszy i Stalina, jego kochanki i przyzwyczajenia. Prawdziwa biografia zaczyna się dopiero po śmierci ojca, wtedy autorka skupia się na Swietłanie i jej życiu.

Jako dziecko była bardzo rozpieszczana, dostawała wszystko czego chciała, ojciec bardzo o nią dbał, ale nie spędzał z nią zbyt wiele czasu tak jak matka, która popełniła samobójstwo gdy córka była jeszcze mała. Wychowywana w pałacach, mająca pod sobą służbę spełniającą każdą jej zachciankę wyrasta na osobę bardzo apodyktyczną, która uważa, że wszystko jej się należy. Szczerz mówiąc wyobrażałam ją sobie zupełnie inaczej. Myślałam, że będzie cicha, spokojna i będzie wstydzić się, że jest córką człowieka, który okazał się zbrodniarzem, ale ona wręcz przeciwnie zawsze broniła ojca, a winą za wszystko obarczała jego towarzyszy.

Bardzo fajnym dodatkiem do książki jest wkładka złożona z czarno-białych, podpisanych zdjęć, choć mogłaby ich być trochę więcej. Styl Pani Elwiry jak zwykle obfituje w powtórzenia oraz wiele plotek, które przytacza.

Książkę polecam tym, którzy lubią czytać o historii Związku Radzieckiego za czasów Stalina, a tym którzy szukają dokładnej i wiernej biografii Swietłany radzę jeszcze trochę poszukać.

Za książkę dziękuję wydawnictwu Videograf

mundo-de-libro.blogspt.com