Wampiry wyszły z ukrycia

"Naznaczona" to typowa współczesna literatura popularna dla nastolatek. W moje ręce wpadła całkiem przypadkowo, gdyż dostałam ją w prezencie. Okładka mnie zachwyciła, opis - niekoniecznie. Miałam przesyt wampirów, wilkołaków, nieziemskich istot, które mogą żyć wiecznie. Z ociąganiem wzięłam książkę do ręki. Potem nie mogłam się od niej oderwać.

Spodobała mi się postać Zoey i jej pochodzenie, dosyć nietypowe, indiańskie, czirokeskie. Dziewczyna, która zostaje postawiona w sytuacji praktycznie bez wyjścia, sytuacji, którą ją przeraża i przerasta, która staje się prawdziwym utrapieniem. Z dnia na dzień Zoey staje się kimś innym. Z popularnej i lubianej dziewczyny zamienia się w postrach szkolnych korytarzy. Odrzuca ją nawet najlepsza przyjaciółka. Do tego dochodzą problemy w domu… Matka Zoey przestała być taka jak dawniej. Teraz jest pod władzą ojczyma. Ze wszystkim się w nim zgadza, co doprowadza dziewczynę do szału. Jest zła, że matka już jej nie akceptuje, tylko uważa za chodzący problem, którego należy się pozbyć.

Łatwo było mi się utożsamić z główną bohaterką. Myślę, że wielu innym nastolatkom także przyszło to z łatwością. W pełne kłopotów życie Zoey wkroczyła magia, tajemnice, podstępy, a także uczucia takie jak miłość, przyjaźń i nienawiść. Potencjalny nastolatek również ma swoje kłopoty i miłostki. W jego życiu kłótnia z przyjaciółką, zmiana otoczenia, miejsca zamieszkania, szkoły, brak przyjaciół lub nadmiar fałszywych, nieszczęśliwa miłość, zła ocena, strata ukochanej osoby – to norma. Wszyscy to znamy. Zoey miała inny, poważniejszy dla niej problem, aczkolwiek niemożliwy w normalnym świecie – została adeptką. Mimo tego, że stała się kimś innym wciąż była wzorowana jako zwyczajna, choć niezwyczajna nastolatka. Dlatego tak łatwo jest ją zrozumieć, bo niektóre z tych problemów, które miewała i ona, dotykały wielu z nas – młodych ludzi.

Po rozmowie z ukochaną babcią – Sylvie Redbird – Zoey trafia do Domu Nocy, w którym musi przejść PRZEMIANĘ w dorosłego wampira. Po nowym miejscu oprowadza ją starsza kapłanka – Neferet – która jednocześnie jest też opiekunką Zoey. Dziewczyna bezgranicznie ufa swojej mentorce, mimo to nie potrafi wyjawić jej wszystkich sekretów. Nie jest na to gotowa i po części nie chce się nimi dzielić z kapłanką.

W Domu Nocy nastolatka poznaje swoją współlokatorkę. Jest to dla niej nowość. Pełna obaw Zoey nie wie co ma sądzić o sąsiadce, jednak wielbicielka country z Oklahomy – Stevie Rea – okazuje się naprawdę miłą i sympatyczną dziewczyną. Wkrótce Zoey i Stevie Rea zostają najlepszymi przyjaciółkami. Oczywiście to nie koniec nowopoznanych adeptów. Wśród nich znajdują się także bliźniaczki – Erin i Shaunee – oraz Damien. Nie są oni popularni, jednak Zoey szybko się do nich przyzwyczaja i niedługo potem tworzą naprawdę zgraną paczkę.

Dziewczyna spotyka też przystojnego i starszego od niej adepta – Erika Nighta – który uchodzi za największe ciacho w szkole. Zauważa Zoey, która naprawdę mu się podoba. Jednak, jak wiecie, zawsze musi być też przeszkoda, którą stanowi nieziemsko piękna i popularna Afrodyta – dziewczyna Erika oraz przewodnicząca Cór Ciemności, do których należy także Zoey.

Potem dzieje się wiele rzeczy. Jak możecie się domyślać będzie wątek romantyczny – Zoey i Erik, a także wątek pełen napięcia – Zoey i Afrodyta, wątek przyjaźnie – Zoey i Stevie Rea oraz Zoey i Damien, Shaunee, Erin, wątek fantastyczny i niespodziewany.

Nie będę opisywała, co działo się dalej. Po prostu przeczytajcie tę książkę. Wiem z doświadczenia, że niechętnie się czyta coś, o czym wie się naprawdę dużo. Chyba, że jest to kolejna część sagi, a my znamy spoilery, ale to całkiem coś innego.

Książka mnie nie zachwyciła do tego stopnia, żebym ją wychwalała, jednak spodobała mi się na tyle, żebym sięgnęła po następne trzy części.

Jeśli lubicie wampiry – to przeczytajcie tę książkę. Jeśli nie lubicie wampirów – to też ją przeczytajcie.

To już chyba wszystko. Dziękuję tym, którzy wytrwali do końca. Jeszcze raz – polecam wszystkim zainteresowanym i tym niezainteresowanym też.