Miłość i wiara...

"Pocałunek anioła" jest książką młodzieżową, która skupia się na historii dwojga młodych bohaterów. Jednak nie wątek miłosny skusił mnie do przeczytania książki, a słowo "Anioł" w tytule.

Ivy i Tristan to para nastolatków, między którymi rodzi się uczucie. Wszystko wydaje się być piękne i proste. Jednak szczęście nastolatków zostaje zniszczone, przez wypadek w którym ginie Tristan. Ivy nie potrafi pogodzić się z jego śmiercią, przestaje także wierzyć w anioły, które były jej opiekunami. Dziewczyna nie jest także bezpieczna, gdyż ktoś pragnie jej się pozbyć.

Zacznę od wstępu, gdyż autorka robiąc wprowadzenie bardzo dużo zdradza czytelnikowi. Jak dla mnie jest to błąd, gdyż nie budzi się ciekawość poznania zakończenia. W sumie jest moment przełomowy, ale jednak odkrywanie rozwoju więzi między bohaterami - brak.
Motyw aniołów obecny jest od początku, jednak dopiero w znaczącym momencie nabiera swojej mocy.

Styl autorki jest lekki. Przyjemny w czytaniu, zrozumiały i jasny. Język jest prosty, bez wulgaryzmów, typowy dla nastoletnich czytelników. Brak uciążliwych opisów, a skupienie się na wydarzeniach przyśpiesza poznanie historii, szybkie tempo nie nudzi, aczkolwiek ogranicza rozbudowę klimatu.
Treść wywołuje lekkie emocje, ale opisane sytuacje bardziej powinny rozczulać. Tym bardziej, że strata jest zawsze odczuwalna boleśnie.
Narracja jest w pierwszej osobie, ale jest zmienność bohaterów, czyli autorka pokazuje wydarzenia z perspektywy obydwojga bohaterów. Tak jak lubię.

Pomimo prostej treści, jest jeden bohater, który szczególnie mnie drażnił i jest zagadką, gdyż nie w pełni można rozszyfrować jego psychikę. Jednak właśnie ten bohater i zagadkowe zakończenie zachęcają do zapoznania się z kolejną częścią.

"Pocałunek anioła" nie jest powieścią wielkich kategorii, ale jest lekka, chwilami romantyczna. Czyta się szybko, treść wciąga. Jest odpowiednia na chwile refleksu, na czas dla siebie. Bo przecież czasem potrzeba czegoś, co pozwala nam chociaż na chwile, zapomnieć o tym, co jest tu i teraz.