Krawędzie życia

"Krawędzie" to opowieść obyczajowa, pełna rozważań i przemyśleń dotyczących bohaterów. Jako że trudno jest mi streścić historię wykorzystam opis wydawcy.

Wyobraźcie sobie, że stoicie na krawędzi, za którą nic nie będzie takie samo…
Wasi rodzice staną się dziećmi… Wy staniecie się tworem artysty…
W hotelowym barze lub w zacisznym pokoju będziecie snuli opowieść o sobie…
Krawędzie z opowiadanych przez Was zdarzeń będą wyznaczać granicę miedzy kolorowym a poszarzałym zdjęciem w jutrzejszej rzeczywistości…
Czy zdołacie przekroczyć tę krawędź i świadomie staniecie się kimś innym?
Czy może tylko zamkniecie oczy i zgubicie się w abstrakcji niebytu?

Gdy zaczynałam czytać tą krótką książeczkę, byłam troszeczkę zdezorientowana. Miałam wrażenie, że autor opowiada dwie historie, które nie mają ze sobą nic wspólnego. Jedna z nich napisana jest w narracji pierwszoosobowej, autor jest uczestnikiem wydarzeń, opisuje swoje doświadczenia i przemyślenia. Druga historia to już narracja trzecioosobowa, w której opisane wydarzenia widziane są innymi oczami. Dopiero w późniejszym etapie spostrzega się powiązanie obu historii, a na końcu widzimy jak ciekawie została stworzona opowieść przez autora książeczki.

Kamil Hazy przez opowieść "Krawędzie" wskazuje czytelnikom słabości jakie są w nas ukryte. Pokazuje co tak naprawdę rządzi naszym życiem, czego pragniemy, a co nas zniewala. Wskazuje także, że nasze krawędzie często nakreślane są przez inne osoby.
Ogólnie autor bardzo często używa słowa - krawędź, jednak jak dla mnie potrzeba jednak czasu, aby odszukać i pojąć swoje "krawędzie"

Opowieść jest krótka, czytanie nie zajmuje dłuższego czasu niż dwie godziny, a lekkie pióro autora, i jego rozważania sprzyjają szybkiemu poznaniu treść, ale...
Książeczka jest pełna rozważań, zadumy, czasem ma się uczucie mętliku w głowie. Pomimo że historia okazuje się prosta, to autor dalej zaskakuje samym zakończeniem.
Komu mogę polecić książeczkę "Krawędzie"? Przede wszystkim osobom lubiącym analizować każdą wypowiedź, każde zadrżenie i następstwa tych zdarzeń, osobom lubiącym filozoficzne myślenie.
Po przeczytaniu książeczki, w głowie zostaje nieład, mętlik, który utrzymuje się przez jakiś czas.