Kobiety bez twarzy

Przeraża mnie sposób traktowania kobiet w krajach islamskich – totalne podporządkowanie władzy mężczyzn. Wyobraźcie sobie, że nie możecie wyjść z domu bez szczelnie okrytej sylwetki i włosów, a często i twarzy – szok! Kobieta sprowadzona jest do pozycji niższej niż rzecz, ma być niewidoczna, nie rzucać się w oczy. A jednak znajdują się osoby, które z własnej woli wybierają takie życie – taką decyzje podjęła Autorka książki „W kraju niewidzialnych kobiet”, Qanta A. Ahmed, i zamieniła swoje wygodne życie w Stanach Zjednoczonych na pracę w Arabii Saudyjskiej. Choć jest liberalną muzułmanką, przeżyła szok przy zderzeniu kultur i opisała to w swojej autobiograficznej książce.

Qanta A. Ahmed jest lekarką z kilkoma specjalizacjami i doświadczeniem zawodowym, wykształconą w Wielkiej Brytanii, która w wyniku podjętej decyzji wyjeżdża na kontrakt do Rijadu.
Podejmuje tam pracę w wojskowym szpitalu. Już na lotnisku czeka ją szok – nie może go opuścić bez męskiego opiekuna. Kobiety z lotniska muszą odbierać mężczyźni – mąż, brat lub przedstawiciel pracodawcy.
Koniec z niezależnością – w tym kraju rządzą mężczyźni.
Zostaje zakwaterowana na terenie bazy wojskowej, później doceni jej odosobnienie i bezpieczeństwo, jakie gwarantuje. Pierwszym zakupem kobiety jest czarna abaja – długa peleryna z szalem, która zakrywa szczelnie kobiecą sylwetkę, a szal włosy – Qanta staje się niewidzialna, wtapia się w tłum jednakowo wyglądających kobiet. W Arabii, nawet kobietom nie będącym muzułmankami, nie pozwala się chodzić bez okrycia – zostają na zewnątrz stłamszone i ograbione z kobiecości – to cena, którą trzeba ponieść za przebywanie w tym kraju.
Jednak pomimo wszelkich zakazów i w tym kraju kobiety próbują żyć - na zamkniętych spotkaniach bawią się odziane w europejskie stroje od znanych projektantów i prezentują nienaganne fryzury. Poprzez podstawionych mężczyzn prowadzą własne biznesy, choć kobietom nie wolno tego robić. Na zewnątrz jednak muszą trzymać się utartych schematów – po prostu zniknąć.
Już na początku czytelnik zostaje zszokowany sceną operacji, gdzie starsza beduinka spoczywa na stole operacyjnym z odsłoniętą klatką piersiową, lecz ze szczelnie zakrytą twarzą czarną chustą, spod której wystają rurki dostarczające jej tlen. Dodatkowo jej syn pilnuje, aby nikt nie odkrywał jej twarzy – szok! Gdzie tutaj higiena?

Autorka w swojej książce komentuje życie i rolę kobiet w Arabii Saudyjskiej, pokazuje wszechmocną siłę szariatu i religijnej policji. Sama Qanta jest muzułmanką, bardzo liberalną, i podczas pobytu w Rijadzie wielokrotnie nie umie się zachować, nie zna panujących surowych reguł. Wyjazd do Mekki stanowił dla niej wyzwanie i nie lada przeżycie.
Związki mężczyzny i kobiety w tym kraju rozpoczynają się do chwili ślubu – wcześniej pary nie mogą same przebywać w swoim towarzystwie, ale i tutaj wszechobecne telefony komórkowe i Internet pomagają młodym. Miłość w tym kraju stanowi wyzwanie!
Chwilami doktor Qanta Ahmed przypominała mi doktor Quinn

Książka „W kraju niewidzialnych kobiet” wzbudza szok, niedowierzanie i kontrowersje. Aż dziw bierze, że w XXI wieku można żyć w taki sposób – nie wyobrażam sobie tego, chyba nie dałabym rady.
Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Obawiałam się, że mnie przytłoczy bardzo zwarty tekst z niewielką ilością dialogów, ale tak się nie stało. Autorka pisze bardzo lekkim, błyskotliwym językiem, w ciekawy sposób – nie przytłacza czytelnika, tylko porywa. Kibicowałam jej poczynaniom na nowym gruncie i bardzo mnie ciekawiły jej reakcje i zachowania.
Opowieść przybliża nam kulturę islamu w lekki i ciekawy sposób – spędziłam niezapomniane chwile z doktor Qantą Ahmed!

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2013/02/w-kraju-...