Moje refleksje

Wypożyczyłam tą książkę ze względu na to, że spodobała mi się okładka. Dosyć długo leżała u mnie na półce (jakieś 3 miesiące) ze względu na to, że nie miałam czasu ani ochoty. Jednak w końcu stwierdziłam, że muszę ją oddać, więc należałoby ją przeczytać. Już po pierwszych dwudziestu stronach zorientowałam się, że kompletnie nie wiem o co chodzi. Po kolejnych dziesięciu jeszcze bardziej utwierdziłam się w tym przekonaniu. Czasami narzekałam czytając jaką serię książek, że w drugim tomie było nawiązanie do poprzedniego i tak dalej. Przy czytaniu tej powieści doceniłam te przypomnienia głównych wątków i sylwetek postaci. Kompletnie nie wiedziałam o co chodzi w tej książce, a pierwszego tomu nie zdobędę, więc ją sobie odpuściłam, a bardzo tego żałuję, gdyż Nora Roberts jest jedną z moich ulubionych autorek ( kocham tak zwane romansidła ;P ).
Niestety morał z tego płynie taki, żeby nie oceniać książki po okładce. Bardzo szybko można zmienić zdanie na temat danej książki. Tylko nie piętnujcie mnie za to, że nie przeczytałam książki do końca. Nie potrafię siebie zmusić do tego, jeśli powieść mnie nie zainteresuje.