Narzeczeni mimo woli

Ostatnio dość często polecam Wam romanse historyczne. Bo tak jak jeszcze nie tak dawno omijałam je szerokim łukiem, tak teraz czasem z przyjemnością sięgam po taką tematykę. Romanse historyczne to zdecydowanie literatura kobieca. Nie sądzę, by jakikolwiek mężczyzna chciałby czytać tego typu historie. I sądzę, że własnie to jest dla mnie w nich takie... pociągające. To typowe "babskie" historie o miłości, które nie tylko odprężają, ale także wywołują uśmiech na twarzy i ciepełko w serduszku

Nie lubię takich typowo ckliwych historii, które z góry wiadomo jak się skończą. W których miłość między dwojgiem jest tak oczywista, że cały środek książki to jedynie zbędny dodatek, bo i tak doskonale wiemy jak historia tych dwojga się zakończy. Lubię natomiast, gdy powieść ma jakieś dodatkowe wątki, gdy coś się dzieje, jest jakaś tajemnica, intryga, a głowni bohaterowie muszą przezwyciężyć pewne przeciwności by być razem. Ja po prostu lubię być trzymana w napięciu. Lubię gdy książka mnie wciąga i nie mogę się od niej oderwać. I muszę przyznać, że gdy lektura spełnia te własnie warunki, nie jest dla mnie takie istotne, czy jest to kryminał, obyczajówka czy romans. Tak szczerze mówiąc jestem dość tolerancyjna jeśli chodzi o gatunki literackie, bo dla mnie najważniejsze jest, by móc przeżyć kolejną niesamowitą przygodę, a nie to jakim stylem jest ów historia napisana.

I tak sięgnęłam po ten oto romans. Już na samym początku czytając prolog wiedziałam, że jest to ciekawa lektura. Majętna babcia, która postanawia zmusić wnuki do ożenku. A jak? To proste. Jeśli nadal chcą żyć w dostatku i luksusach muszą w ciągu roku znaleźć kandydata na męża/żonę i wziąć ślub. Według staruszki to najlepszy sposób, by jej niesforne wnuczęta wreszcie się ustatkowały i przestały przynosić wstyd całej rodzinie. Ci młodzi ludzie, nazywani potocznie "Diablętami z Hallstead Hall" mają skłonności do mało pochlebnych czynów. Chłopcy są stałymi bywalcami burdeli, lubią hazard i pijaństwo. Panny? Jedna z nich toczy pojedynki wraz z mężczyznami na broń, a druga pisze romansidła, które wg babci nie powinny w ogóle powstawać.

Ta historia dotyczy głównie najstarszego z wnuków - Oliwiera. Mężczyzna po wygłoszeniu przez babcię ultimatum postanawia zrobić jej psikusa. Natychmiast udaje się do burdelu w celu wynajęcia kobiety, która w jak największym stopniu nie pasowałaby staruszce. Ma nadzieję, że udając zaręczyny z taką niewiastą, babcia ulegnie i zrezygnuje z haniebnego planu. Oliwier jest przekonany, że nie nadaje się na męża. Lubi swoje dotychczasowe beztroskie życie i ani myśli spełnić warunek babki. Jednak jak to zwykle bywa, los płata mu figiel. Mężczyzna w burdelu poznaje pewną amerykankę. Ich spotkanie jest bardzo nietypowe, zresztą samo miejsce także nie należy do zwykłych wiedząc, że ów kobieta nie należy do grona prostytutek lecz jest bardzo uczciwą i niewinną osóbką. Mimo to jest to dziewczyna, która dzięki swemu pochodzeniu oraz pozycji zdecydowanie nie nadaje się na żonę dla Oliwiera, a jemu przecież właśnie o to chodzi. Podstępem nakłania dziewczynę by z nim współpracowała, zabiera do swojej posiadłości i od tego momentu udają narzeczeństwo.

Muszę przyznać, że książka jest naprawdę fajna. Choć z góry wiadomo, że prędzej czy później mężczyzna pokocha kobietę, a ona mimo swych wielu zasad ulegnie mu i ich narzeczeństwo okaże się bardziej rzeczywiste niż by się tego spodziewali... Ale jakoś wyjątkowo mi to nie przeszkadzało. Podobał mi się sam pomysł babci i jej sposób na wcielenie go w życie. Uśmiałam się czytając o poczynaniach rodzeństwa Oliwiera itp. I choć wszystko podążało dokładnie w tym kierunku jakiego się spodziewamy to zupełnie nie przeszkadza nam to w lekturze. Wątek miłosny jest zatem w tym przypadku bardzo przewidywalny, jednak mimo to książka ta nie jest nudna i czyta się ją z przyjemnością. Ja przeczytałam ją w mgnieniu oka i było mi zal, że tak szybko się skończyła.

Ale "Narzeczeni mimo woli" to pierwsza książka z cyklu "Diablęta z Hallstead Hall". Tutaj autorka skupiła się na najstarszym wnuku, a przecież jeszcze zostało czworo rodzeństwa, które należy skierować na "dobrą drogę". Tak więc z niecierpliwością czekam na kolejne części. Jestem, strasznie ciekawa jak babcia zdoła nakłonić pozostałe wnuczęta do ożenku. Seria zapowiada się naprawdę ciekawie, więc gorąco Wam ją polecam

Recenzja z bloga:
http://ksiazeczki-synka-i-coreczki.blogspot.com/2012/12/narz...