Zeznania Niekrytego Krytyka - Maciej Frączyk (Niekryty Krytyk)

„„Lawina niekonwencjonalnego spojrzenia na rzeczywistość", „Człowiek, który rozbawia, a zarazem zmusza do refleksji", „Błyskotliwy mistrz ciętej riposty", „Mentor młodych ludzi"...” – tak reklamuje siebie Niekryty Krytyk na portalu YouTube. Większość z Was zna zapewne Macieja Frączyka z jego programu internetowego „Przemyślenia Niekrytego Krytyka”. Wiele osób go ogląda, może nawet lubi. Ostatnio Niekryty napisał książkę, która ukazała się za pośrednictwem wydawnictwa Zielona Sowa. Jesteście ciekawi, jak to wyszło? Zapraszam zatem do przeczytania wszystkiego poniżej.



„Zeznania Niekrytego Krytyka” to misz masz każdego tematu. W „ZNK” znajdziemy coś o wszystkim. Od dzieciństwa Macieja po jego wylewną znajomość kobiecych zachowań. Odpowiedzi na cytaty, coś, co by powiedział, gdyby mógł zobaczyć siebie z przeszłości, jego stosunek do przekleństw, które często używa. To tylko niektóre rzeczy, jakie znajdziemy w treści. Maciej Frączyk napisał tutaj o sobie, swojej działalności w Internecie. Ogółem jest tu sporo rzeczy o nim.



W książce zaskoczyło mnie wprowadzenie. Czytałam już, że Maciej był nauczycielem, jednak nie znałam jego metod nauczania i karania. Wielu nauczycieli mogłoby brać z niego przykład. Za każe przekleństwo, lub powiedzenie na lekcji języka angielskiego słowa „fuck” tak cicho, że ledwo słyszy to partner z ławki a nauczyciel doskonale karani jesteśmy uwagą, ale jeśli sytuacja się powtarza mamy rozmowę z wychowawcą/dyrektorem/rodzicami. Niekryty miał dobry sposób na takich uczniów. Zamiast uwagi napisać znaczenie słowa i synonimy, nie będące słowami niecenzuralnymi. Aż żałuję, że to nie on mnie uczy.



Wyobraźni jest łatwiejsza od wiedzy ~ Niekryty Krytyk



Było wiele momentów, które sprawiły, że wybuchałam śmiechem. Jednym z nich był rozdział, który opowiadał o zrozumieniu kobiet. Mogę zdradzić tym, którzy nie czytali, że zawierał dokładnie jedno słowo. Jest to „cholera”. Nie, „yyyyy” nie traktuję jako słowo. Rozdział sam w sobie dużo pokazuje. Żaden facet nie zrozumie kobiety. Niektórzy nie chcą, jednak większość nawet nie chce. Podejrzewam, że Maciek należy do tej drugiej grupy (chociaż ten odcinek o kobietach…).



Ostatni rozdział przedstawia to, co wkurza autora. Muszę przyznać, że większość z wymienionych przez niego rzecz bądź zachowań denerwuje także mnie. Przykładowo ciągłe mówienie przez kujona, że zawalił sprawdzian a potem dostaje 5 lub 6. Wkurzające jest także to, kiedy ktoś ogląda ze znajomym film, który już obejrzał. Znajomy ogląda to po raz pierwszy i słyszy „teraz będzie dobre”, albo „teraz patrz”. Wkurzające, jednak istnieje.



Bardzo podoba mi się oprawa graficzna. Na okładce widzimy zadumanego Macieja. W środku prawie 1/6 objętości to kody do skanowania lub rysunki, przedstawiające karykatury Niekrytego. Podobają mi się także cytaty umieszczone na początkach rozdziałów. Niektóre są trafne, jak cytat zamieszczony powyżej.



Książkę polecam jedynie osobom, które w jakiś sposób są związane z youtubową „twórczością” Frączyka (czyt. tego pajaca). W filmikach poznajecie jego specyficzne poczucie humoru a książka aż od niego kipi. Znajdziemy tutaj także dużo fragmentów o jego youtubowaniu, więc radzę zapoznać się z kilkoma odcinkami „Przemyśleń” przed przeczytaniem. Książka wygląda jakby była napisana przez gimnazjalistę (góra ucznia drugiej klasy), który jednak ma coś w głowie. Czasami daje do myślenia (fragment w którym pisze co by powiedział do młodego siebie). Jej jedynym minusem jest to, że jest za krótka. Moim skromnym zdaniem książka jest świetna. Polski rynek potrzebuje więcej takich pozycji. Więc Maćku, może skusisz się na napisanie jeszcze jednej książki?



Moja ocena: 10/10